Obur doymazlıkların obur
açlıklarında
Bir de yokluğun ve yüreğin önünde
Ölüm; ben seni utanç ile titrerken gördüm.
Yalnızlık Paylaşılmaz
... Seni saklayacağım inan
Yazdıklarımda, çizdiklerimde
Şarkılarımda, sözlerimde.
Sen kalacaksın kimse bilmeyecek
Ve kimseler görmeyecek seni
Yaşayacaksın gözlerimde...
"yalnızlık insana çok şey öğretirmiş ama sen gitme ben cahil kalayım.."
Ben hayal kırıklığına uğramış biriyim, o yüzden yalnızlık benim ruhuma göre değil...
Sayfa 103Kitabı okudu
Sina aşkıma özel ;)
"Ben bu diyarda Arın gibi korkulan kişi oldum, Daren gibi nefret edilen kişi oldum.Sina gibi yalnız kalan oldum...Ve inan bana en kötüsü yalnız kalmaktı.Korktukları ,nefret ettikleri zaman genede bana bakıyorlardı ,tepkileri vardı ama yalnızlık..."İrkilerek başımı iki yana salladım"Hayır bu ölmek gibiydi.Bu yüzden belki ondan daha iyi bir lider olabilirsin ama bunu onun canını yakmadan yapmaya çalış."
Sina'm LordummKitabı okudu
Yetmiş milyon kere okusam sıkılmam bu cümleyi! MANİFESTO!
" Yarattıklarının arasındayken de Allah'a ibadet etme imkanım vardı. Çünkü ibadet yalnızlık ve bir başına olmayı gerektirmez. Ve ben dünyayı Allah'ı bulmak için de terk etmedim. Çünkü onu babamın evinde ve başka her yerde bulmakdaydım. Ben insanları ahlakım ahlaklarına uymadığı için, düşlerim düşleriyle örtüşmediği için terk ettim. Ben insanları terk ettim, çünkü kendimi sola dönen dolapların arasında, sağa dönen bir dolap olarak bulmuştum. Şehri terk ettim çünkü onu, kökleri yerin derinliklerinde kötülükler, suçlar; meyveleri ise kederler, zorluklar ve kaygılar olan, yaşlı, fasit, güçlü ve iri bir ağaç olarak buldum. Bazı ıslahçılar ona aşı yapmaya, onun doğasını değiştirmeye çalıştılar; başaramadılar. Aksine umutsuz, baskı görmüş ve işlerinde yenik düşmüş bir vaziyette öldüler. "
"Doğudakilerin ve batıdakilerin hepsi ölse,
Dünyada canlı namına hiçbir şey kalmasa,
Yanımda Kur'an olduktan sonra ben asla yalnızlık hissetmem!"
"İmam Zeynelâbidîn (rah)"
~ Yalnızlığa hangi renk yakışır ki? ~
.
..
❝Yalnızlık moda olsun, renklerini ben seçeyim!❞
..
.
Sayfa 122 - Doğan KitapKitabı okudu
pandemi günleri
Yalnızlık derecem, tam da olması gerektiği gibiydi. İnternet, kitaplar ve ben... Belki bir de aynalar..
Sayfa 337
Rüveyda
Fezayı bağlayarak yorgun kanatlarına
Bir güvercin uçurup kıtalar arasından
Çağırdın beni
Geçerek birer birer sürgün kanyonlarını
Derbeder koşup geldim ışıldayan tahtına
Yarım koyup bir bardak kurşun rengi çayımı
Yıkarak yalnızlığa kurduğum sarayımı
Yetim çığlıklarımı duyurmak üzre sana
Koşup geldim; iliştir beni memnu bahtına
Adını söylemek
