Yazıyorum yazıyorum
Hayatın ilginç bir dili var işaretleriyle şifreleriyle zaten biliyorum sanıyorsun ama hayır,
hayatına her yeni giren insan sana bir kelime daha öğretiyor; sevgi, güven, rekabet, başarı, aşk, haz, özlem, yalnızlık, hayal kırıklığı...
En sevdiğim kelime arkadaştı, son öğrendiğim kelime ihanet oldu. Hayat keşkelerle iyikiler arasında koştuğun uzun bir yol,
ve bavulsuz çıkmalısın bazı yolculuklara kuş gibi hafif, özgürce...
Öteler ötesine özlem
"İnsan dünyada garip ve yalnızdır. Bu gurbet ve yalnızlık hissini özellikle geceleri yani hayatın memata dönüştüğü saatlerde hisseder. Bu yalnızlığı ancak 'ey kulum ben varım.' diyen Allah'ın varlığı unutturur."
Sâdettin Ökten
Bir Şey Öğrendim
Yaşayamadığımız hayatların yasını tutmak kolay. Başka yeteneklerimizi geliştirmiş, bazı teklifleri kabul etmiş olmayı dilemek kolay. Daha çok çalışmış, sevmeyi daha iyi becermiş, paramızı daha iyi idare etmiş, daha popüler biri olmuş, o gruptan ayrılmamış, Avustralya'ya gitmiş, kahve teklifini reddetmemiş ve daha çok yoga yapmış olmayı
özlem,üzülmek,kafada kurmak,kendini sorgulamak ve yetersiz hissetmek,yorgunluk ve tükenmişlik hissiyatı,yalnızlık ama kalabalik bir yalnızlık,bunalmak ve sıkılmak,suratsızlık,gamsız olma isteği....
kimse tarafından anlaşılmadığına inanmak, hiç kimseye kendini anlatamamak ve kendisini anlayabilecek birine özlem duymak. İşte aşk bu olmalıydı! Ama bunu bilmek için, genç olmak ve yalnızlık duymak gerekirdi.
“Bir gece yarısıydı,
Bulutlar siyah, ay karanlık.
Bir gece yarısıydı.
Gök yakın, sen uzak.
Elimde bir kadeh.
İçi boş, kulpu kırık.
Ah!
Çekilmez bir özlem sensizlik.
Ateş sönmek üzere.
Orman ıssız ve sessiz.
Gün pazarı bekliyor.
Ben bizi, biz seni!
Bir gece yarısında,
Üşütürken yalnızlık…”
Deniz Kılıç
Gelmeyeceksin biliyorum..!! Ben sonsuz bir özlem içerisinde sana hasret kalacağım..! Hüznüm bağrımı yakacak, ben ona"da alışacağım..! Yalnızlık korkusu saracak her yanımı ve ben öyle yaşayacağım..!! Hayalin de alıştıra alıştıra uzaklaşacak benden, Mutluluk Bir güvercinin kanatlanıp yok oluşu gibi terk edecek beni. İstesem de artık kulaklarım duymayacak, O zarif sesini. O muhteşem kâhkahanı..! Gelmeyeceksin biliyorum. Beni çaresizlik duyduğum bu şehirde bir başıma bırakacaksın..!
Ahmet Telli
Gelmeyeceksin biliyorum,
ben sonsuz bir özlem içerisinde sana hasret kalacağım.
Hüznüm bağrımı yakacak, ben ona da alışacağım. Yalnızlık korkusu sarmış her yanımı, böyle de yaşayacağım...
Gelmeyeceksin biliyorum,
Hayalin de alıştıra alıştıra uzaklaşacak benden.
Mutluluk, bir güvercinin kanatlanıp yok oluşu gibi terk edecek beni,
İstesem de artık kulaklarım duymayacak zarif sesini...
Gelmeyeceksin biliyorum,
Beni çaresizlik duyduğum şehirde bir başıma bırakacaksın.
Korkularımı gizlettiğim meydanlarda aratacaksın. Bir defa yanmak neyse de, sen beni her gün yeniden yakacaksın..