Yoksa gerçek biraz düş; düş de biraz gerçek midir?
Herkesin, ötekini küçülterek kendisini ancak sevdiği, hükümsüz varlığını bu dünyaya bir bağış saydığı, böylece "en büyük" olduğu bu ezik coğrafyada, on yaşındaki Perçem, ilk insanın gözleriyle soruyor öğretmenine: 'Annem Balkan göçmeni, babam Kürt. Ulus; dil, tarih, gelenek ve coğrafya birliğiyse öğretmenim, ben kim oluyorum...' Bütün bildikleri ağzında pelte pelte, sesi kalbine zehir, bir tıkanmayı fısıldıyor Zehra öğretmen: 'Sen, geleceğin güzelliğisin Perçem; erken bir güzellik. Bu yüzden yalnızsın bugün; bu yüzden acı...'
Sayfa 185 - Kırmızı Kedi Yayınevi
Geçmişe fazla bağımlı olmamakta yarar var.
Sayfa 47Kitabı okudu
Kimseyi üzmeyecek bir şeyler söyleyebilirdim. Ama neden bilmiyorum, bir huzursuzluk vardı üzerimde. Herkese bulaşsın istedim ve kulağına eğilip fısıldadım:
"O kadar yalnızsın ki midemi bulandırıyorsun!"
Sayfa 278 - Doğan Kitap
Kelimenin ne olduğu kadar nasıl söylendiği de önemlidir.
O kadar yalnızsın ki kendin gibi milyarlarca insan istiyorsun.
Kendini yalnız hissettiğin kadar yalnızsın ve güçlü hissettiğin kadar güçlü.
Kendini güzel hissettiğin kadar güzelsin… İşte budur hayat!
Sonsuza dek yalnızsın, yalnızsın, yalnızsın -duy sessizliğin dökülmesini, halkalarının en uç kıyılara sürüklenmesini.
“Yalnızsın. Yalnız bir adam gibi yürümeyi, aylak aylak dolaşmayı, sürmeyi, bakmadan görmeyi, görmeden bakmayı öğreniyorsun.”
Georges Perec
Ses olsun ki unutmayayım , koskoca bir çemberde ufacık bir noktayım.
Sayfa 15
Yazmak, belki de kalabalık bir tenhalık hali.
Sayfa 17 - Everest Yayınları
Ahh iki sevdiğim şiirlerin arka arkaya gelmesi ♡
Yerin seni çektiği kadar ağırsın
Kanatların çırpındığı kadar hafif..
Kalbinin attığı kadar canlısın
Gözlerinin uzağı gördüğü kadar genç...
Sevdiklerin kadar iyisin
Nefret ettiklerin kadar kötü..
Ne renk olursa olsun kaşın gözün
Karşındakinin gördüğüdür rengin..
Yaşadıklarını kâr sayma:
Yaşadığın kadar yakınsın sonuna; ♡
Ne kadar yaşarsan
Sayfa 156Kitabı okudu
Yatağına yatınca; yüreğinin sesinden uyuyamıyorsan, anla ki yalnızsın...
Aziz Nesin
"Ben sadece kendi başıma geleni anımsıyorum. Kendi savaşımı. Etrafta bir sürü insan da olsa yalnızsın, çünkü insan ölüm karşısında hep yalnızdır. Feci bir yalnızlık hissi duyduğumu anımsıyorum."
Sayfa 47 - Kafka YayınlarıKitabı okudu
