Neyzen teyfik
Deli gönül, neyi özler durursun?
Acınacak dostun, cananın mı var?
Dünya yansa yorganın yok içinde,
Harap olmuş evin, dükkânın mı var?
Hatır, gönül bulamazsın birinde,
Dama dedi dişisinde, erinde,
Vatan dedikleri yangın yerinde,
İnsanlığa hâlâ imanın mı var?
Nene yetmez senin şu kuru kaval?
Pir aşkına sıkıldıkça durma, çal.
Malta'daki kurnazlardan ibret al,
Paran mı var, bağın, bostanın mı var?
Önce Kaliteli İnsan, Sonra Kaliteli İş, Gerisi Gelir…
Muhterem dostlar “Ekmeden biçmek!” diye bir söz var. Ne ekersen onu biçersin! Ekmediysen ne biçeceksin! Maalesef insanımız çalışmıyor, okumuyor.
Birinci yaşanmış hikâye
Köyde çalışırken 3”- 4 kişi bir arkadaşın buğday tarlasına çalışmaya gitmiştik. Biçilen buğdayları toplayıp traktörle harmana getiriyorduk. Hava çok sıcaktı. Baktım arkadaşlar
kırılganlığın fenomenolojisi
“Suçluluk hissinin ve hastalığın, kaygının ve yiyip yutan hüznün, paramparça olmuş bekleyişlerin, düşüncenin kanatlanmasına izin vermeyen duygulanımların, otistik bir tecrit durumuna dek varan yalnızlığın…”
bunların ne kadarı, hangi dozda tanıdık size?
Eugenio Borgna bir psikiyatrist olarak kırılganlığın fenomenolojisini çiziyor, bunu yaparken
Dialog
Dialog
Nasıl net gözlem yapa biliriz?
Olanları bir birinden nasıl ayıra biliriz?
Doğru,yanlış nasıl kolay anlarız?
Nasıl nura ulaşıb yalnışdan arınırız?
Derler insan çözülmez kutu bağlı.
Açılmaz bu kutunun hiç bir zaman sırları.
Yüreğime bir tanım
Bulabilmek için
Yollara vurdum kendimi,
Dillere düştüm.
Ben hangi yalnızlığın tarihi,
Hangi umudun
Tarih öncesiyim?
Birbaşıma kalakalmışım uzak,
Uzak ufukların sonsuzluğunda
Kollarım ardına kadar
Dünyaya açık.
Ama yaşamımda ne bir esinti
Ne de bir
Yangın var artık.
Sayfa 289Kitabı okuyor
Yaşanmışlıklar..
İnsanı hayatta tutar.
Yüzde bir çizgi tebessüm,
Kalpte büyük bir yangın var. ….
…
.r
66
Vazgeçtim bu dünyadan tek ölüm paklar beni,
Değmez bu yangın yeri, avuç açmaya değmez.
Değil mi ki çiğnenmiş inancın en seçkini,
Değil mi ki yoksullar mutluluktan habersiz,
Değil mi ki ayaklar altında insan onuru,
O kızoğlan kız erdem dağlara kaldırılmış,
Ezilmiş, horgörülmüş el emeği, göz nuru,
Ödlekler geçmiş başa, derken mertlik bozulmuş,
Değil mi ki korkudan dili bağlı sanatın,
Değil mi ki çılgınlık sahip çıkmış düzene
Doğruya doğru derken eğriye çıkmış adın,
Değil mi ki kötüler kadı olmuş Yemen'e,
Vazgeçtim bu dünyadan, dünyamdan geçtim ama,
Seni yalnız komak var, o koyuyor adama.
(Çeviren: Can Yücel)
Sözcükler -Kitabı okuyor
Şurada tam yüreğimin ortasında bir yangın var. Oyuyorlar gibi yüreğimi.
Sayfa 358
Mən çevik ürəkli bir yeni gəncim,
Dildən-dilə düşmüş hekayətim var.
Həyat nəşəsiylə titrəyir içim,
Parlaq gələcəyim, nəhayətim var.
Bir parça atəşəm, bir parça yanğın,
Qəlbim örnəyidir yanar bir dağın.
Qarşımda durmaz nə sel, nə daşqın
Təbiətlə mənim zərafətim var.
Sevgim —mübarizə, sevgilim — həyat,
Yəhərlənmiş bana qanadlı bir at,
Gör nə deyir sizə çaldığım qanad:
Hələ bundan sonra qiyamətim var.
Sayfa 78Kitabı okudu
Artık aristokrasi eski günlerdeki gibi değil, biliyorum; ama eğer bu unvanlardan sıyrılacaksam, bunu bir köşeye fırlatarak değil, zarif bir şekilde yapmak isterim. Ortalığı yangın yerine çevirdikten sonra özür mahiyetinde canıma kıymamın ne anlamı ne de kıymeti var. Her neyse, artık daha kuvvetli olmaktan başka çarem yok.
Aşka inancım hiç bitmedi gençliğimde de
Hevesim kalmadı belki ama aşk hala içimde
Kalbimde bir yangın var söndüremem sevdayı
Gözlerim hep arar seni bulamam yalnızlığı
Belki hayal kuruyorum belki de gerçek bu
03/05/2024
