Kalbim!
sen varsın
sen tökezleyen bir şarkı değilsin
ne de uzun, yanık havalı türkü
sen kendinin ezgisisin.
Yırt öfkenin sabredilmez dağarcığını
dağılan, saçılan ne varsa hepsi senindir
kara bir gök ancak bunlarla arınır
ve elbette yeter bunlar sırça küreyi dağıtmaya
acı diye ne varsa hepsini onarmaya
Kalbim!
elimden tut
elimden tut
sensiz bir şey yapamam.
Arkadaş Zekai Özger
MUMLA HASBİHAL
Ey gecemi ışıtıp usulca yanan mumum!
Neden hep benim gibi yandıkça eriyorsun?
Gizli gizli ağlayıp kora dayanan mumum,
Her dem o sevgiliyi andıkça eriyorsun!
Tükendikçe sen bana ızdırap veriyorsun!
Söylesene, sevdanın yarası mı var sende?
Özün beyazken bahtın karası mı var sende?
Hicranın yanıp duran çırası mı var
SON DURAK İNMELİ
Zaten yine bilmeden gece olacak,
Sadece döndüğümü hatırlayarak bu yollardan.
Sabah silinecek hafızamdan,
Her gördüğüm insan,
Elbet anı bile olmayacak.
İşte şimdi unuttum,
Durduğum yerde zamanı.
Vay be adın geçtiğinde kalbim hızlanmıyor artık,
ama yanık izi gibisin içimde, benden başka kimse görmüyor ama belli ediyorsun kendini.
-Zeynep Nur
28 Nisan 2024, 20.48
Abim, yalnızca 2 gün kaldı bir yılın dolmasına. Kalbim kırık, bedenim yanık, kafam karışık ve sen eksiksin bende. Kısa keseceğim. Asker 2323 konuşuyor: Seni özledim abi. Tamam.
"küçücük bir çocuğun
kâğıttan yaptığı
gemilerde kaldı
ucu yanık kalbim.
bu yüzden
sevmeyi geç öğrendim."