Kalbim!
sen varsın
sen tökezleyen bir şarkı değilsin
ne de uzun, yanık havalı türkü
sen kendinin ezgisisin.
Yırt öfkenin sabredilmez dağarcığını
dağılan, saçılan ne varsa hepsi senindir
kara bir gök ancak bunlarla arınır
ve elbette yeter bunlar sırça küreyi dağıtmaya
acı diye ne varsa hepsini onarmaya
Kalbim!
elimden tut
elimden tut
sensiz bir şey yapamam.
Arkadaş Zekai Özger
MUMLA HASBİHAL
Ey gecemi ışıtıp usulca yanan mumum!
Neden hep benim gibi yandıkça eriyorsun?
Gizli gizli ağlayıp kora dayanan mumum,
Her dem o sevgiliyi andıkça eriyorsun!
Tükendikçe sen bana ızdırap veriyorsun!
Söylesene, sevdanın yarası mı var sende?
Özün beyazken bahtın karası mı var sende?
Hicranın yanıp duran çırası mı var
ağıt güzel vakitlerdendir
estağfirullaaaaah ve işte böyle uzatarak
kalbim aç
etim yanık
KTB Yayınları
Kalbim ölüm derecesinde yanık kokularıyla tüterken uyudum, mu?
Sayfa 190Kitabı okudu
Kalbim, bedenimden ayrıldı, nerede atıyor bilmiyorum.
Kalbim, bedenimden ayrıldı, nerede atıyor bilmiyorum.