iniyorum maktul minarelerden
taraçadan, bahçeden
ilk tanıyı bulanların indikleri her yerden
ilk tanıyı bulandıran bir vaşakla birlikte
İsimsiz Bir Ağaçtan Diledim Tüm Özürlerimi
Ben o gece ağacın biriyle sızana kadar konuştum
Hiçbiriniz orada değildiniz olsaydınız sizinle konuşurdum
Bahane üretmeyin sakın yoktunuz işte hiçbiriniz
Bir tek ağaç vardı yanımda onunla sızana kadar konuştum
Ben o gece ağaca anlattıklarımın tamamını hatırlamıyorum
Belli bir yerden sonra sızdım bir kısmını hatırlıyorum
Yıldızlar çok güzeldi
Keşke şuan yanımda dedem olsaydı yine dizine yatıp anlatsaydım beni dinlerdi yargılamadan.Beni kendime getirirdi sözleri ve masmavi gözleri ile ...
Herkese merhaba sevgili okurlar.Bugün soru-cevap partlarımızın devamını yazmaya karar verdim.Sizde sorulara cevap verebilirsiniz.Yorumlara beklerim..
Soru 1=Hayatında alabileceğin en güzel hediye nasıl olurdu?
Bence büyük bir kutunun içine en çok istediğim kitapların tek tek paketlenerek konulması.Yanına mumlar ama çeşit çeşit renk renk olsun
17/04/2024
,Bende aynı şeyi yaşıyorum belki bir ihtimal sever diye derslerimi yüksek tutuyorum sonra bilmem gözüne girmek için herseyi yapıyorum ama o beni sadece sinirlenince veya içtiği zamanki dövecegi veya üstüme bağırdığı biriyim ben bilerek yüzüme vurmaz benim biliyormusunuz insanlar anlamasın diye ben kaç kere polise gittim belki bir ihtimal inanırlar diye ama o gelip beni alıp daha çok dövüyor abimde öyle sıkılır gelip döver ama diğer kardeşlerime melek ikiside annemdesen o hiç umrunda değilim ben hastalanınca kimse yanımda yok veya ben sevilmediğimi için kimse beni sevmiyordur ama ben yine de babamı sevmiştim herseye rağmen sevmiştim ama artık o sevgi yok anneme veya abime karsi da yok bu bir kiskanclik degil muhtaclik da degil ama ben hep kendimi sucladim be annem bana hamileyken sirf beni dusurmek icin elinden geleni yapmis ama benim yerime ikizimi oldurmus belki iyi bir ailem olsaydi o suan yanimda olabilirdi bunun tum suclusu babam aptal olduğumu ciddi ciddi artık çok net anlıyorum üzgünüm..
Yiğit...
@vefanyokmusevgilim
·17 April 20:33
Ben bu gün anladım babamın beni sevmediğini yaptığı onca şeye rağmen belki içinde birazda olsa sevgi vardır dedim hep, hep küçük bi çocuk gibi sevilmediğim yerde bulunmaya çalıştım. Ben ne kadar yaklaşmaya çalışsam o uzaklaştı o sevsin diye ders çalıştım öğretmenlerim ona mesaj yazdı hiç umrunda olmadı belkide seviyodur ama belli edemiyodur dedim her vurduğunda canım acımazdı benim ama anneme her vurduğunda nefretim arttı benim canım acırdı annemin o güzel tenine her zarar geldiğinde benim canım acırdı bi de o zararı veren babam olduğu zaman dayanamazdım. Bu gün görüşüne gittim babamın. Bana hiç bişey demedi söylediği tek şey "sen kimsin" oldu. "Ben Yiğit dedim sevmediğin oğlun baba" dedim. O ise dönüp sadece şunu söyledi "Benim Yiğit diye bir oğlum yok" işte o an tüm nefretimin dışa çıktığını hissettim kendimi zor tuttum zorla dışarı çıktım tam 3 yıl, 3 yıl sonra babamı görmeye gittim canım acıya acıya çocukken hissettiğim sevgi orada bitti. Sevginin yerini nefret aldı. Belkide babam o küçük Yiğitle karıştırdı beni küçük Yiğit onu her koşulda severdi ama o asla sevmezdi İşte Yiğitin canı tamda bu gün yandı. Harbiden niye sevmedin beni baba...
Güngörmez
"Hiç sevmem kışları" derdi. Neymiş üşürmüş de kalın giymek zorunda kalırmış. "Hahh" dedim içimden. "Yazın da, kışın da mahallenin en pejmürdesi sensin..." Bunları o zamanlarda çok yakın olup da sevemediğim, şimdilerdeyse rahmetli olan canım arkadaşıma söylerken yıl 1995 aralığın 17'siydi.
Şimdiyse 2006 yazının
"Aşk nedir? benim için aşk neydi?
sadece o yanımda olsaydı ve başka hiçbir şeyim olmasaydı, dünyadaki en mutlu insan olacağıma inandığım zamandı
ona baktığımda bundan daha güzel bir şeyi nasıl bulacağıma dair göğsümde bir acı hissettim
yazmaya başladığım zamandı çünkü bana hissettirdiği şey o kadar yoğundu ki düşüncelerimde kalamazdı
acıydı, göğsümü boşaltan ve sırf seni sevdiğim için bana sana sahip olma hakkı vermediğini bilerek beni diri diri yiyen bir duyguydu.
Sana olan aşkım beni yavaş yavaş boğan bir okyanus gibiydi ve umudum olan dalgaların karaya attığı son odun parçasına tutunuyordum.
-adya agni
Beni bu bayram da aramadın. Ben sana kırgın değilim. Bayramın mübarek olsun senin yine de ve annenin babanın. Bir de .. emin değilim.. bana söylediklerine mi inanacağım hissettiğim şeye mi. Hislerimde çok yanıldım. Bunda da öyle sanarım. Ama bu çok güçlü .Eğer onu benden bilirsem ve çıkmazsa kabre kendi ellerimle koymuş gibi üzülürüm. Sebebi ben
15. Yûsuf'u götürüp kuyunun dibine bırakmaya karar verdikleri zaman biz de ona, "Andolsun, (senin Yûsuf olduğunun) farkında değillerken onların bu işlerini sen kendilerine haber vereceksin" diye vahyettik.
16. (Yûsuf'u kuyuya bırakıp) akşamleyin ağlayarak babalarına geldiler.
17. "Ey babamız! Biz yarışa girmiştik.
ben iç dünyama dönüyorum...
orada hayal kırıklığına yer yok.
ben yalnız kalmalıyım...
başka çarem yok.
korkuyoruz Albayım...
düşünmekten,
sevmekten korkuyoruz.
insan olmaktan korkuyoruz.
ben iç dünyama dönüyorum...
orada hayal kırıklığına yer yok.
ben yalnız kalmalıyım...
başka çarem yok.
korkuyoruz Albayım...
düşünmekten,
sevmekten korkuyoruz.
insan olmaktan korkuyoruz.
Ne zaman güzel bir yere gitsem görsem , yanımda sevdiklerimde olsaydı da görseydi dediğim oluyor ve insaAllah bu mekana bir gün onlarlada gelmek nasip olur duasının kabulünü yaşayacağım günleri ümitle bekliyorum...🤲🕊