Raskolnikov uzaklaşırken düşünüyordu:
Nerede okumuştum. Ölüm cezasına çarptırılmış biri sehpaya çıkmadan bir saat önce şöyle söylüyor, ya da düşünüyordu:
Yüksek bir yerde, bir kayanın üzerinde ancak iki ayağımı koyabileceğim kadar daracık bir yerde yaşayacak olsaydım dört bir yanım uçurumlarla, okyanuslarla çevrili olsaydı, fırtınalar, zifiri karanlık olsaydı her yanım, kimsecikler olmasaydı yanımda, o daracık yerde öylece bir ömür, binlerce yıl, sonsuza dek yaşamak isterdim! Yaşayabilsem, yalnızca yaşabilsem, yaşayabilsem! Nasıl olursa olsun yaşasam ! Ne yaman bir gerçek!
Tanrım, ne yüce bir gerçek bu! Ne alçak bir yaratık şu insanoğlu!
Şimdi yanımda olsaydı böyle üşümezdim...
“Hiç olmazsa şarkılarda yanımda olsaydı.”
Sayfa 709Kitabı okudu
Eğer yeniden hayata başlayabilseydim,
İkincisinde, daha çok hata yapardım.
Kusursuz olmaya çalışmaz, sırtüstü yatardım.
İlkinde olmadığım kadar neşeli olurdum,
Çok az şeyi
Ciddiyetle yapardım.
Temizlik sorun bile olmazdı.
Daha fazla risk alırdım hayatta.
Daha fazla seyahat ederdim,
Daha çok gün batımı izler,
Daha çok dağa tırmanır,
Daha çok
Benim senelerimi Çiğdem yanımda olsaydı nasıl olurdu diye düşünerek geçti.
Sayfa 100Kitabı okudu
Birisi göğe yükselerek evrenin doğasını ve yıldızların güzelliğini seyretseydi, bu manzara onda keyif veren bir hayranlık uyandırmazdı, oysa yanımda gördüklerini anlatabileceği biri olsaydı, bu en güzel manzara olurdu. Anlaşılıyor ki, doğa yalnızlığı hiç sevmez, her zaman adeta bir dayanak arar, en tatlı dayanak da yakın dosttur.
İnsanın sayısız geceler boyunca odada pinekleyerek kitap okuduğunu, yada kara kara düşündüğünü getir gözlerinin önüne. Kimi zaman boşa koyarsın dolmaz, doluya koyarsın almaz, doğru mu düşünüyorsun yanlış mı bir türlü bilemezsin, çıkamazsın işin içinden, danışacağın tek bir Allah’ın kulu bile yoktur. Dönüp de sen ne dersin bu işe diyebileceğin hiç kimse yoktur yanında, sen de görüyor musun benim gördüğümü diye soramazsın hiç kimseye. Kaygılısındır, kararsızsındır. Bir ölçü yoktur elinde. Neler gördüm ben burada, neler neler yaşadım .Sarhoş filan da değildim. Uykuda mıydım bilmem. Ama yanımda birisi olsaydı, uyuyordun, düş görüyorsun derdi. Ve işte o zaman her şey çözümlenmiş olurdu...
