Merhaba sevgilim..
Uzun zaman oldu sana yazmayalı.Nasılsın.Sorarsan eğer neden yazmadığımı bilmiyorum?
Elime kağıdı kalemi alıyorum ama sonra bir bakmışım günler geçmiş kağıt kalem öylece masada duruyor.
Kızma bana sevgilim,böyle olsun istemezdim. Gerçi unuttun belki beni ve mektuplarımı.En son ne zaman postahaneye gittim hatırlamıyorum ama çok uzun zaman oldu seni görmeyeli..
Ne yapıyorsun mesela şu an neler okuyorsun?Kedimiz büyüdü dimi onu da çok özledim..sevgilim benim, unuttun dimi bizi, beni ,mektuplarımı...hatırlarsın belki.Beni unutmadığına inanmak o kadar çok istiyorum ki…belki sen,biziunuttuğun için artık elim gitmiyor yazmaya..
Ama insan en sevdiği şeyden yazmaktan, sevmekten vazgeçebilir mi sevgilim?
Ben vazgeçemiyorum senden.
Ama sen vazgeçtin. Ve sen benden vazgeçtin ve bne kocaman okyanusta tek başıma kaldım! Burası biraz ürkütücü yani sensizlik.
Sen olsaydın hiç korkmaz birlikte yüzer çıkabileceğimiz bir kara parçası arardık,sen olsaydı yanımda korkmadan nefes alabilirdim...ama artık tek başımayım,
sanki yüzmeyi unuttum ve olduğum yerde çırpınıyorum belki de dibe batıyorum. Hissedemiyorum..
..Saat geç oldu sevgilim ve yine yazamadan onca saati kafamda seninle konuşarak geçirdim..yazsam da bu mektupları sana yollayabilir miydim bilmiyorum.
Hoşçakal sevgilim havalar bu aralar soğuk ve yağmurlu umarım hasta olmamışsındır.
ah biliyorum biliyorum çok çabuk hasta olursun, sen dikkat et kendine üşüme sıkı giyin..o çok sevdiğim mor kazağını giy sana çok yakışıyor sevgilim..☔️
Elif kalemimden
Harry Potter and the Deathly HallowsJ. K. Rowling (Robert Galbraith) · Bloomsbury · 201523.3k okunma
Benim senelerim Çiğdem yanımda olsaydı nasıl olurdu diye düşünerek geçti. Evliliğimizin ilk yıllarında evde salınanın Hülya değil Çiğdem olduğunu hayal ederdim. Annemden babamdan uzak bir yerde yaşıyoruz hayalimde. Tayinimiz Doğu'ya çıkmış, mecburi hizmetteyiz. Bir köy okulunun iki öğretmeniyiz. Kerpiçten bir evimiz var. Okuldan eve gelince sobamızı yakıyoruz. Sobanın üstüne koyuyoruz çaydanlığı* Tıs tıs bir ses geliyor çaydanlıktan. "Yemek yapmakla uğraşmayalım" diyor Çiğdem, "kahvaltı gibi yapıverelim hayatım"
"Olur" diyorum. Peynir, zeytin koyuyoruz tabağa. İki yumurta kırıyoruz. Ekmek kızartıyoruz sobanın üstünde. Çiğdem'in üstünde kazak var. Terliyor kazakla, oda sıcacık. Çıkarıyor kazağını. Yanakları kıpkırmızı. Ben sofrayı alıp götürüyorum mutfağa, terlisin sen, çıkma diyorum. Bulaşıkları yıkayıp geri geliyorum odaya. Elektrikler gidiyor. Haydaaa diyoruz. Karanlıktayız. Bir dağ başındayız. Sobanın alevi tavana vuruyor. Ne yapacağız, sevişip uyuyoruz. Gece uyanıp uyanıp sobaya odun atıyorum, Çiğdem'im üşümesin... Böyle hayaller. Tam bu hayalin içinde kaybolurken Hülya gelir otururdu karşımdaki kanepeye. Yüzü asık. Elinde bir küllük, bir sigara...
' Yokluğuna bile ihanet etmem' kadınından ' adam olsaydı yanımda dursaydı ' kadınına
Bahçeden topladığım kabakla kendime mücver yaptım.
Daha önce de yapmıştım, çorba gibi oldu dağıldı, meğer pişerken yekpare kalmasını sağlayan yumurta koymayı unutmuşum.
Çorba gibi kaşıkla mücver yiyeni görmek istiyorsanız, bana bakın 😁
Ama bu sefer kıvamını tutturdum galiba..
Ablam yanımda olsaydı "garı gibi sen ne halt yiyorsun mutfakta, çık şurdan dışarı" derdi 😁