Gabriel Garcia Marquez'in ölmeden az önce tüm insanlığa hediye gibi bıraktığı Veda Mektubu
"Tanrı bir an için paçavradan bebek olduğumu unutup can vererek beni ödüllendirse, aklımdan geçen her şeyi dile getiremeyebilirdim, ama en azından dile getirdiklerimi ayrıntısıyla aklımdan geçirir ve düşünürdüm. Eşyaların maddi yönlerine değil
Dünyanın en fakir Cumhurbaşkanı olarak bilinen
Uruguay Cumhurbaşkanı Jose Mujıca der ki;
”Ben insanların geceleri yatacak bir saçak altı bile bulamadıkları bir dünyada, başkalarının 500 metrekarelik malikanelerde yaşamasını anlamıyorum. Evsizler için ev, suyu olmayanlar için su lazım, ekmek lazım. Sen böyle bir dünyada özel uçağım olsun, oraya buraya gideyim diyorsun. Eğer herkes daha fazlasını isterse, bir gün kimseye bir şey kalmayacak. Küresel ısınmadan bahsediyoruz ama doğaya saldırmaya ve çöp üretmeye devam ediyoruz.”
”Eski ruhani tanrımızı kendi ellerimizle kurban ettik ve artık market tanrının tapınağındayız. Bu yeni tanrı; ekonomimizi, politikamızı, alışkanlıklarımızı, yaşamlarımızı düzenliyor ve bizlere faiz oranları ve kredi kartları ile mutluluğun yeni adresini veriyor. Öyle anlaşılıyor ki bizler, yalnız tüketme için yaratılıyoruz ve artık tüketemediğimiz zaman derin hayal kırıklığına uğrayarak kendimizi yok ediyoruz.”
”Bana fakir denmesi yanlış, ben tutumlu bir insanım. Asıl fakirler sürekli yaşamdan talepleri olan ve elde ettikleriyle yetinmeyen insanlardır.
Ben elimde hafif bir bavulla dolaşıyorum. Bu bana istediğim yaşamı sürdürmek için yeterli zamanı veriyor.
Asıl özgürlük yaşamak için kazandığın zamandır.”
"Ahlaki kavramlar kişiseldir; sonuçlar ise evrenseldir. Bir kültürün, dinin ya da toplumun yasakladığı bir şeyi, bir diğeri ahlaklı bir davranış olarak kabul edilebilir. Bir durumda yanlış olan şey, bir başka durumda yanlış olabilir. Doğru ve yanlışa dair değişmeyen ve sorgulanmayan kurallar bizim düşünme yeteneğimizi geriletir. Ama hayat bu kadar basit değildir. Hapishaneler, ahlaki kavramları anlayan fakat sonuçlarını kavramayan insanlarla doludur."
Sayfa 74Kitabı okudu
1000 kitap, bir facebook yada twitter gibi sıradanlaşacak mı? Bu kadar aklı başında insan sadece okuyup duracak mıyız? Siyasete girmeden toplumsal yaşantımızda bize hayatı zindan eden olaylara karşı bir şeyler yapma gücümüz olabilir mi?
Mesela ben, akşamları dizi izlemek istemediğim için 1000 kitap ile tanıştım. Yanlış anlaşılmasın lütfen kimseyi
Yalnız yaşamak günün birinde mutlaka gerçekleştireceğim bir tasarı. Tamıtamına bir yalnızlık isteği değil bu, kente yakın bir evde yaşayıp, kent merkezine örneğin haftada birkaç kez gidebileceğim bir yaşama düzeni daha çok. Bir münzevi olarak değil, kabuğuna çekilmiş bir kişi olarak yaşamak istiyorum yalnızca. Beni yavaş yavaş rahatsız etmeye başlayan kimi yanlış anlamaları kendimden uzak tutabilmek için böyle davranacağım. Böylelikle yalnız bir insan olmadığıma başkalarını inandırmak için umutsuzca sürdürdüğüm oyuna da son vermiş olabileceğim. Aslına bakılacak olursa sapına kadar bir yalnızım çünkü.........
Jacques Brel
Sayfa 119Kitabı okudu
Fakat Turgut gibilerine de hak vermek gerekirdi. Hayata tutunmak için birine ihtiyaç duymak gerekiyormuş. Tek başına bher şeyi yapabileceğini düşünenler bir yerde yanılıyordu, dünyada bir şeyler değişiyor gibi duruyordu ama aynıydı. Değişen tek şey yaşama sevincinin gün be gün azaldığıydı bu da bize etraftan bazı şeyleri değişik gösterirdi. Selim gibilerin pek bir şansı yoktu, olamazdı da. Her zaman ne yapsam da birilerini incitmesem diye diye kendi hayatlarına bir şekil verme fırsatı kalmıyordu. Hep bir hayal dünyasında yaşamak fanilerin dünyasında pek de prim etmiyordu. Bir yerden tutunmak lazımdı hayata Turgut Özben gibi. Belki de hayata tutunmak birine tutulmaktı. Belki de hayatla aranda bir harç gibi duruyordu o insanlar, birleştirirdi senle hayatı, mutlu ve düzenli gittiğini sanırdın belki de. Selim gibilerin farklı ve yanlış bir gezegene gönderildiğini düşünüyorum ya da farklı bir ülkede doğmaları gerektiğini. Tutunamayanların ve konuşmadan birbirleriyle anlaşanların olduğu bir yer olmalıydı Selim gibiler için. Tutunamaynalar gezegeni diye, dünyayla hiçbir alışverişi olmayan bir gezegen. Herkesin Selim olduğu bir gezegen olmalıydı bizim için de... ama nerede?..
Bugün Müslümanlar arasında görülen yanlış bir eğilim, ilmihal kitaplarında yazılı temel bilgilerden bile mahrum haldeyken derin fıkıh tartışmalarına girmekten çekinmemeleridir. Oysa her gün bir paragrafını okuyacağı bir ilmihal kitabından öğrendiklerini uygulamaya aktarmak daha anlamlı bir seçim olurdu. Ama Müslümanların arasında kaç kişi "büyük" işlerini bırakıp küçümsemeden ilmihal okumaya talip acaba?
Sayfa 138Kitabı okudu
