Kırgınlıklarımı bir tarafa bırakıp ikiyüzlü gülümsemeler edinmek isterdim olmadı, yapamadım beceremedim..
Başlangıç için kolay tutulabilir sözlerdi;küçük bir çabayla yerine getirilebilecek türden.Olmadı.O kadarını bile yapamadım.Gözümü bürüyen karanlık, yaşadığım her anı yutabilecek büyük bir karanlık olarak her geçen gün büyüdü,her şeyi büyük bir karanlığın içinde görmeye başladım ve sonunda karanlığın kendisi oldum.
Sayfa 131Kitabı okudu
Evime hiç konuk olmadı babam! Ellerimle çay kahve yapamadım ona. Sofralar kurup ağırlayamadım hiç.
Sayfa 160Kitabı okudu
Kimsenin oğlu gibi olamadım. Ne annemin ne babamın ne de kayınpederin. Ama baba oldum. Oğul olmak ne demek bilmiyorum ama bir oğlum var. Koca dana oldu şimdi. Doğduğu ilk gün aldım bunu kucağıma, dedim "Ben seni çok seveceğim, bunu da sana göstereceğim." Yapamadım. Seviyorum ama bunu ona gösteremedim. Öyle sokakta elini tutamadım, okula gönderirken yanaklarından öpemedim, omzuma alıp gezdiremedim. Yapamadım işte, denedim ama pek olmadı. Sanki oğlum benmiş aslında, benim çocukluğummuş da ben ona babalık ediyormuşum gibi hissettim. Hoşuma gitmedi o hal. Ama seviyorum çocukları, çok seviyorum.
Sayfa 69Kitabı okudu
