Elə bir peşəyə yiyələnməlisən ki, ömrünün sonuna qədər sənə yar olsun, ondan zövq alasan. Peşə tez-tez dəyişiləcək köynək deyil. Onu gərək həyat yoldaşın kimi düzgün seçəsən, sevərək seçəsən. Peşə və həyat yoldaşı bəzən düzgün seçilmir və hər iki halda da boşanma baş verir. Konfutsi deyirdi: “Sevdiyiniz işlə məşğul olun və o zaman siz bütün ömrünüz boyu bir gün belə işləmək məcburiyyətində qalmayacaqsınız.”
Sayfa 254Kitabı okuyor
Məndə bir ürək var - sevən bir ürək,
İçindəki sənsən, gəzdirən mənəm.
Sənin xatirinə qoruyam gərək,
Könlümü özgəyə verə bilmərəm.
Məndə bir kitab var - sənin yazındır,
Onu sinəm üstə əzizləyirəm.
Elə sanıram ki, yadigarındır,
Hər gün sətir-sətir əzbərləyirəm.
Məndə bir ümid var - ilk bahar kimi,
Kökləyər könlümü nurlu sabaha.
Bəlkə bir dost kimi, bəlkə yar kimi
Ömrümə qaytarar səni bir daha.
Məndə bir sevgi var - mənalı, təmiz,
Qəlbimdə məşəltək hey yanacaqdır.
Bir gün bu dünyadan yox olsaq da biz,
Sevgimiz əbədi yaşayacaqdır!
Ah, ne sevinçli saatler yaşayacağız. Düşündüğümüz zaman gezip gördükleri yerlere dair herhangi bir izlenimi olmayan yolcular gibi olmayacağız. Nereye gittiğimizi bileceğiz. Ne gördüğümüzü hatırlayacağız; göller, dağlar ve nehirler hayalimizde birbirine karışmayacak ne de belirli bir manzarayı anlatırken onun yeri şurasıdır, burası diye kavga edeceğiz. Bizim örgülerimiz yar yolcularınki gibi bıktırıcı olmayacak.
Sayfa 151Kitabı okuyor
“Kitap sevgisi diye bir sevgi vardır sanırım. Ana sevgisi, kardeş sevgisi, yâr sevgisi gibi bir sevgi. Bu sevgi insanın içinde doğuştan mıdır? Yoksa sonradan mı uyanır? Bunu bilmiyorum. Daha doğrusu, ben şöyle inanıyorum: Kitap sevgisi de bütün öbür sevgiler gibi doğuştan vardır; ama uyuyordur. Onun, zamanı gelince uyandırılması gerekir. Kitap sevgisinin bende nasıl uyandığını düşünüp bu kanıya varıyorum.”
Sayfa 42Kitabı okuyor
Bir damlacık sudur dünya
Ötesi yok budur dünya
Metanetsiz karton kale
Kâğıttan kutudur dünya
Var gibi görünür dünya
Yâr gibi bürünür dünya
Kalpte sinsi kertenkele
Ebedi sürünür dünya.
Sayfa 11
Ne güle, bülbüle baki, a gözüm bağ-ı cihan.
Kime yar oldu, istediğince felek-i devr-i zaman.
Kitap sevgisi diye bir sevgi vardır sanırım. Ana sevgisi, kardeş sevgisi, yâr sevgisi gibi bir sevgi. Bu sevgi insanın içinde doğuştan mıdır? Yoksa sonradan mı uyanır? Bunu bilmiyorum. Daha doğrusu, ben şöyle inanıyorum: Kitap sevgisi de bütün öbür sevgiler gibi doğuştan vardır; ama uyuyordur. Onun, zamanı gelince uyandırılması gerekir. Kitap sevgisinin bende nasıl uyandığını düşünüp bu kanıya varıyorum.
Sayfa 42Kitabı okudu
Nitekim Kuran-ı Kerim, Hârun’un [a.s] Mûsâ Aleyhisselam’a vezirlik yaptığını ifade etmiştir. Zira Yüce Allah, Musa’nın dilinden, onun şu sözünü aktarmıştır: “Mûsâ: Rabbim! dedi, yüreğime genişlik ver. İşimi bana kolaylaştır. Di-limden (şu) bağı çöz. Ki sözümü anlasınlar. Bana ailemden bir de vezir (yar-dımcı) ver, Kardeşim Hârun’u. Onun sayesinde arkamı kuvvetlendir. Ve onu işime ortak kıl.”
Sen baharın yar gününde açan gül
Ben baharın her gününde ıssızım
Sayfa 132Kitabı okudu
