Ünlemlere yer kalmadı dünyamda. Yalnızca soru işaretleri var ve ayraç içinde inliyor yaşamım. İşte, bütün anlatımlar yaralı bu gece, sözcükler kırgın...
1. BÖLÜM
SAİD NURSÎ, NUR RİSALELERİ VE İLİM
1.1. SAİD NURSÎ’NİN TAHSİL HAYATI
Risale-i Nur müellifinin tahsil hayatı üç aydan başka mevcut olmadığı halde
(...)10
Evet o zât (Said Nursî) daha hal-i sabavette iken ve hiç tahsil yapmadan
zevahiri kurtarmak üzere üç aylık bir tahsil müddeti içinde ulûm-u evvelîn ve âhîrine
ve ledünniyat ve
Ve yaralı birinin her hareket edişinde yarasını hissetmesi gibi, bu unutkanlığım da bana kapılmış olduğum duygusal donukluğu hatırlattı yeniden.
Sayfa 12
Gözlerin bir çığlık, bir yaralı haykırış
gözlerin bu gece çok uzaktan geçen bir gemi
Sayfa 40Kitabı okudu
Ünlemlere yer kalmadı dünyamda. Yalnızca soru işaretleri var ve ayraç içinde inliyor yaşamım. İşte, bütün anlatımlar yaralı bu gece, sözcükler kırgın…
Sayfa 328 - Kırmızı Kedi
Sana İhtiyacım Var
Bir hasret ve özlem döneminde yazdığım ve “Gece Ebrusu” isimli şiir kitabımda yer alan bu şiiri, bestelenmiş haliyle, kavuşma beklentisindeki bütün yaralı yüreklere ithaf ediyorum.🎶
SANA İHTİYACIM VAR ❣
youtube.com/watch?v=PyYeLlk...
Çocuk duası gibi yaşadık. Büyük isteklerimiz olmadı hiçbir zaman. Biraz sevgi, yeterince saygı, bir tutam mavi, bir salkım leylak, kuşlar, ağaçlar, tebessüm eden yüzler ve okunmayı bekleyen kitaplar...
Çok mu?
bir kuş uçuyor içimde
hüzün kuşu koydum adını.
kalbimden başka gidecek bir yeri yok.
inatla yaşamaya çalışıyor
yaralı kanatları
kırık
Rüya Bu ya
1.
ikimiz otobüsle uzak bir şehre gidiyormuşuz
kars'a mı desek
ardahan'a mı desek
yollarda kar bulut mavisi / dağlar duman
derin bir uykusuzluğa sarkmış yolcular
bir uçuruma sarkar gibi
Sayfa 21Kitabı okuyor
Kırmızı Kitap
Ölümün bilgisi o gece içime doğdu... İçsel bir ölüme girdim ve bedensel ölümün iç ölümden daha iyi olduğunu gördüm. Bu yüzden dışta ölmeye ve içte yaşamaya karar verdim... Yolumu değiştirdim ve içsel yaşamın kaynağını aradım!
Sayfa 11Kitabı okudu
Dün gece yaralı küçük bir kız bulunmuş
Etrafına sarı kurdaleler sarılmış
Son bir kez süslemek istemiş onu büyükler yine yasaklarıyla..
Yaklaşıp yakından bakınca gördüm
Yatan benim küçüklüğüm
Ve ben büyüdüm...
bir kuş uçuyor içimde
hüzün kuşu koydum adını.
kalbimden başka gidecek bir yeri yok.
inatla yaşamaya çalışıyor
yaralı kanatları
kırık dökük kalbi ile
EFELYA'dan...
........
Elif, Ferhat'ı daha yakından tanımak için, çocukluğuna dair hatıralarını anlatmasını istedi ondan; sonra sesine bir avuç fesleğen katıp:
“Dur, önce anneni anlat, çok merak ediyorum, yaşıyor değil mi?”
“Yaşıyor değil mi?” cümlesiyle Ferhat birdenbire dağılmıştı.
“Hayır, yaşamıyor; çocukken kaybettim
