Ömrüm ömrüne emanet demiştin bana.
Ve giderken yarım kalan ömrünü bırakmıştın hayatıma.
Nasıl geçti günler? Yıllar nasıl aktı sensizliğe hiç bilmiyorum.
Günüm unuttu aydınlık kavramını, gecemin yıldızları gittiğin yerlere kaydı.
Ve seninle gelen ilkbaharım yerini sonbaharlara bırakırken hayat kulağıma fısıldadı:
“Doğmanın bedeli ölmek ise sevdanın bedeli ayrılıktır çünkü her ayrılık bir parça ölüm taşır içinde…”
Mürekkep
Rica ediyorum, beni bir mürekkep yapın.
Bilmem hangi kitabın,
Bilmem kaçıncı sayfasında
Ve kendisi için
Kurumaya başladığım o anda,
Hayat verdiğim o cümle,
Birilerinin hayatını değiştirsin.
Ana yüreği :))
Ondan sonra dişi kurt avlanırken sol çataldan uzak durdu. Çünkü biliyordu ki o yuvada yavrular vardı ve ayrıca vaşak, yırtıcı, sinirli bir hayvan ve korkunç bir savaşçıydı. Yarım düzine kurdun tüylerini kabartmış, tıslayan bir vaşağı bir ağaca doğru geri geri sürmesi iyiydi de tek başına bir kurdun vaşakla karşı karşıya kalması tamamen farklı bir şeydi. Hele de o vaşağın arkasında aç yavrular varsa.
Ama Vahşi Hayat, Vahşi Hayattı. Annelik ise ister Vahşi Hayatta olsun, ister olmasın annelikti, yırtıcı bir korumacılıktı.
Sayfa 66Kitabı okudu
Bana sorarsanız tam bir mutluluk yoktur bu hayatta. Yani nasıl desem herkesin kendine göre bir derdi vardır. Kime sorsan hep bir şeyler yarım , hep bir şeyler eksiktir. Hani demiş ya adam, "Kiminin ekmeği bayattır, kimininse pırlantası ufak."Bana da sorsan yarım bir battaniye gibidir hayat. Üstüne çekersin ayakların üşür, ayaklarına çekersin kolların üşür. Ne tarafı çekersen çek, hep bir tarafın açıkta kalır.
#yeşildeniz