"Gökyüzünün rengi ne renk?"
İki küçük çocuk, tertemiz masum hayalleri olan iki kalp.
Ve bir öğretmen...
Köye atandığı andan itibaren çocukların gözünde kahraman olan bir öğretmen...
İki kırık kalp ve iki yarım kalmış hayal. Ve dini kullanan bir yığın kendini bilmez insan.
Gökyüzünde dolaşan iki güzel uçurtma, hayalleri olan iki parlak göz. Sonrasında paramparça yıkılmış, birbirinden ayrılmış, biri sema da dans ederken rüzgar ile diğeri ipi kopmuş umarsızca sağa sola savrulan uçurtmalar.
Çocukların kendilerini kaptırdıkları öğretmen...
Çocuklardan biri ufku sağlam, aklını kullanabilen bir delikanlı olur, diğeri körü körüne bağlanan bir köle... Sebep manidar aslında; parçalanmış aile ile ilgiye hep susayan Kadir ve yarım kalan hayalleri, diğeri anne ve baba sevgisine doymuş, bu sayede feraset sahibi olan bir delikanlı, Kuran ve Sünnet yolu bildiği tek şiarı Ebubekir, ve arada sürüklenen bir kızcağız Züleyha...
Bu kadar güzel ifade edilebilirdi 15 Temmuza kadar gelinen safha.
Canistan.
Ne kadar ilginç bir ismi var değil mi? CANİSTAN. İsmi üzerinde çok düşündüm, acaba ne anlama geliyor diye? Okumadan önce hiçbir anlam veremedim ama okuduktan sonra CANDAN ÖTE diye
