bu hayatı, haysiyetle yaşa, bir ruha zarar verme, bir kalbi kırma, bir gözü ağlatma, bir ruhu incitme, bir hayali öldürme ve bir gülümsemeyi söndürme...
Öldükten sonra bile sevdiğine sevgisini ifade eden o aşkın hikayesi:
“Adam her evlilik yıl dönümünde eşine bir buket kırmızı gül gönderir.
Bu taa ki adam ölünceye kadar devam eder. Ve bir gün adam ölür.
Cenaze töreni yapılır taziyeler dilenir ve kadın bir başına yıllardır hayatı paylaştığı arkadaşı eşi sevgilisi olmadan evine döner.
Neredeyse her
küçük keremden annesine bir mektup
Beni alıp karnına sakla anneciğim
Hiç doğmadan durayım
Dünyaya gelince acılarım olacak benim
Çoğalıp senin acılarına katılacağım
Bana hep katlanmak zorunda kalacaksın
Beni alıp karnına sakla anneciğim
Nasıl olsa babamı görmeyeceğim.
Anne babam nerede benim diye sormaya kalksam
Sus konuşma kızdıracaksın şimdi onu diyeceksin.
Beni sen bile
Canımcım yaşlılarrrr♡
Yaşlılık Erik Erikson’un dile getirdiği gibi, ‘hayatın bütünlüğünün kavrandığı bir durak’ ve insan oradan biriktirdiği bilgelikle hayatı seyredebilir. Doğu veya İslam kültürlerinde yaşlılığın bilgelikle bir tutulması, ‘ak sakallı ihtiyar’ların her zaman bir hürmet nesnesi olması, önemli hakikatlerin onların dilinden aktarılması, bu kültürlerde yaşa verilen değeri gösteriyor. Bu kültürler yaşamışlığın kıymetine inanıyor, hayatın sokaklarında yorulmuş bir kişinin henüz yolun başında olan bir başka insana anlatabilecekleri olduğunu varsayıyor. Aslında pek çok geleneksel kültür, önderlik görevini görmüş geçirmiş yaşlılara tevdi ediyor.
Bu yaşa kadar önyargılarıma bu kadar kurban olmuşluğum beni şaşırtıyor ve utandırıyor; dahası, ürkütüyor: Acaba, diyorum, bilmeyerek başka ne gibi dünyalara kendimi kapatıyor olabilirim?
Dünyayı ve hayatı algılayışımda acilen radikal bir değişiklik yapmam gerektiğini görüyorum, ama hangi ucundan başlamalıyım? Hangi özelliklerim, içine doğduğum aileden, toplumdan dolayı benim özelliklerim olmuş, hangileri bana, yani gerçekten bana ait?
Asıl vahimi: Ailemden, içine doğduğum toplumdan dolayı bana mal olmuş özelliklerinden tamamen arınsam, acaba geriye "asıl ben"den ne kalacak?
Sayfa 59 - ALFA, 1. Basım, Temmuz 2017Kitabı okudu
Sınırları aş, kendi sınırlarını çiz!
Bu kim senden ne bekliyor meselesi değil.
Bu senin neye ihtiyacın var meselesi.
Nasıl davranma ihtiyacı hissediyorsan öyle davran.
Hayatı kendi kurallarına göre yaşa.
Sakın Gelini Öpme
Daha önce 
Kürk Mantolu Madonna ve 
İçimizdeki Şeytan 'ı okumuş ve çok beğenmiştim ancak Yusuf ile yollarımız kesişmemişti bir türlü. Halbuki sevgili 
Sabahattin Ali 'nin yazdığı ilk romanmış. Kitapçılardayken sürekli gözüme çarpan ve online kitap satan sitelerde sürekli sepetimde duran bu etkileyici romanı sonunda alıp okuyabildim. Gerçekten, roman hakkında tek bir kelime
Bir Hacker Romanı
Özde Saygın ve Hazar Önder.
İTÜ mezunu , başarılı bir yazılımcı olan Özde 'nin hayatı babasının ölümüyle tepetaklak olur. Özde annesi ve kız kardeşine bakmak zorundadır ayrıca babası bir sürü borçla bu dünyadan göçtüğü için bir de alacaklı belası vardır. Özde,para kazanabilmek için bazı yasa dışı işlere bulaşır ama bu işleri, kimliğini gayet iyi gizleyerek yaptığını düşünümektedir ta ki Onatla tanışıncaya dek.. Zaten zor olan hayatı artık daha zor ve bol aksiyonlu olacaktır. İşin içine bir de aşk girince...
Ben Hazar karakterini pek sevmedim. Dora ise favorim oldu. Dora'yı 
Warcross - Bir Sanal Gerçeklik Oyunu 'taki Hammie'ye benzettim. İkisi de oldukça yetenekli ve güçlü kızlar. Kitabın güzel bir kurgusu var. Okumanızı tavsiye ederim.
Yaşam Bilgeliği Üzerine AforizmalarArthur Schopenhauer · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 20196,9bin okunma
Benim yerime de sev
Bekletme hayatı
Bu kadarına razıysan, yaşa gitsin
Kaç kişiyiz savunan sevdayı
