Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.31
Miras üçlemesinin ilk kitabı olan Eragon beklediğimden iyi çıktı. Neden bilmiyorum okurken biraz sıkılacağımı düşünüyordum ancak sıkılmadım. Yazar beklediğimden büyük bir dünya kurgulamış, biraz daha sığ olmasını beklerken karşılaştığım ayrıntılar çok hoşuma gitti.
Yazar karakterleri ve olayları güzel kurgulamış ve sunmuş tek sorun aksiyonun eksikliğiydi, aksiyon biraz daha çok olsaydı daha güzel olurdu bence. Bazen tasvirler anlatımı yavaşlatsa da okurken sıkıntı yaşamadım, bir çok diyaloğu severek okudum. Serinin diğer kitapları için gelecek vaat eden bir giriş kitabı olmuş, ben beğendim. Çok ara vermeden seriye devam etmek istiyorum.
Tatlı Tehlike'yi ara vermeden Tatlı Şeytan'ın hemen ardından okudum. Seri kitapları arasında bir kopukluk yaşamadım yani... O yüzden midir çözemedim bana çok da ağır gelmedi kitap ama beklenileni vermediği kesin... Öncelikle ilk kitabın kaldığı yerden sonra ben deli gibi aksiyon, dövüş sahneleri, heyecan falan bekledim, hayallerim puff oldu söndü.
Orhan Kemal, Murtaza kitabında kolay kolay unutulmayacak bir karakter yaratmış. Bu aşırılı disiplinli, görevini ailesinden ve kendinden üstün tutan adamı okumak çok keyifli. Hatta birkaç yerde kahkaha attım ve çevremdeki insanların dikkatini çektim.
Murtaza göçmen olduğu için hep devrik cümleyle konuşuyor. Ben devrik cümleleri sevdiğim için sıkıntı yaşamadım ama bu konuşma tarzına alışık olmayanlar kitabı okurken zorlanabilirler.
Yazar kitabın ön sözünde kitabın devamını yazabileceğini belirtmiş ama bildiğim kadarıyla yazmamış. Keşke yazsaydı. Murtaza’da daha çok malzeme vardı.
Murtaza, Orhan Kemal’in en sevdiğim kitaplarından biri oldu. Okumayanlara gönül rahatlığıyla tavsiye ederim.
Kitabı okumaya başlamadan önce beklentim farklı yöndeydi sanırım, beklentimi karşılamadı diyebilirim. Ben bol gerilimli, para normal dozu yüksek bir olay bekliyordum, evet ortada tanımlanamayan bir şey var ama bununla ilgili ise yarar bir ipucu bulamadım. Dışarı da insanların gördüğünde, delilik nöbeti geçirip kendini öldürmesine sebep olan bir şey var. insanlar buna yaratık diyor ama kimse görmediği için, neye benzediğini bilmiyor. Malorie hayatta kalmayı başaran şanslı kişilerden biri ve kitapta bu karakterin hayatta kalma çabaları anlatılıyor çoğunlukla. Kitap; iki anlatımlı, şimdiki zaman ile 4 yıl öncesi olaylar birlikte anlatılıyor. Kitapta en beğendiğim kısım; göremeyen insanların hayatini bize çok gerçekçi yansıtmış olması... kendimi göremeyen kişilerin yerine koydum, kitap boyunca... okurken ben bir korku yada gerilim yaşamadım ama bu diğer okuyucuların yaşamayacağı anlamına gelmiyor tabi ki... farklı tarzda bir kitap okumak isteyenlere...☆☆☆\5
270 syf.
9/10 puan verdi
Ahmet Ümit'i İstanbul Hatırası ile tanıdım. Sis ve Gece, İstanbul Hatırası'na göre daha az aksiyonlu, dingin bir anlatımı var. Ani heyecanlanmalar yaşamadım okurken. Kitap polisiye türünde olmasına rağmen yasak aşk ön plana çıkarılmış. Akıcı bir dili var ve sosyal mesajlar da içermekte. Sahnelerdeki detayların uzun uzun betimlenmesi farklı bir hava katmış kitaba. Çok da güzel olmuş. :) Bir çok okur tarafından sonu tahmin edilmiş, ben edemedim itiraf edeyim. :)
Kitabın yabancı dile çevrilen ilk Türk polisiye romanı olduğunu okuduktan sonradan öğrendim.
Aynı adla sinemaya da aktarılmış filmini de izlemek isterim. :)
Kitap Rus meyhaneci Vitaly'nin yerinde başlıyor.David ve yankileri pişpirik oynuyor.David'in beyin zehir.Adam zehir panzehiri yok.Kafa hesap makinesi.Saniye de 800 bin olasılığı olasılıklıyor.Kafanız çalıştı dimi, kafanızı karıştırın biraz.Pardon kafam karıştı.
Hikayemiz NewYork'da geçiyor.Başları durgun olan kitabımız daha sonraları aşırı bir hal
224 syf.
·
Puan vermedi
‘Ol mahiler ki derya içredür / Deryayı bilmezler’ demiş ya şair; biz de çoğu zaman etrafımızdaki değerlerin farkına varmakta güçlük çekiyoruz. Başka şehirler nasıldır bilmiyorum; başka şehirde hiç yaşamadım ama bizim Samsun da maalesef bu konuda sıkıntılı. Çünkü bu şehir pek çok alanda kendi evlatlarını görmezden gelme hatta olumsuzlama konusunda
8.4
Harry Hole serisini zaten seviyordum bu kitapta da hayal kırıklığı yaşamadım, aksine çok sevdim. Yazarın kendine has üslubu ile karakter ve olay örgüsü bir araya gelince ortaya şahane bir polisiye çıkmış. Ben zevk alarak ve iki günde okudum, sayfalar çok hızlı akıyor gerçekten, sadece yazar bazen Harry'nin alkol sorunlarına fazla yer ayırıyor, bu da seride kendini tekrara yol açıyor. Yine okumaya değer güzel bir seri.
Daha fazlası için; yorumatolyesi.blogspot.com/2016/08/seytany...
Warcraft ile tanışmam Warcraft 2 adlı oyunla olmuştu. Ardından da Warcraft 3 ü de oynamış sonra biraz ara vermiştim. Seriye tekrar başlamam Sunwell üçlemesi olmuştu. Bu manga serisi oldukça başarılı iken ben seriye tekrar bir dönüş yapmadım ta ki filmi çıkana kadar. Lakin filmi izlemedim. Filmin kitabı ile filmin öncesi kitaplarını bulmuşken aldım ve okuyarak seriye bir dönüş yapayım dedim. Filmin kitabı benim açımdan tam olarak tatmin edici değildi. Özellikle aksiyon sahnelerinin anlatımında bir eksiklik hissettim. Konuda ise bazen kopukluklar ile karşılaştım. Bundaki esas etmenin kitabın filmden kitaplaştırılması olarak görüyorum. Bununla birlikte okuma kısmında bir zorluk yaşamadım. Akıp giden bir yapısı var. Karakterlere alışmak biraz zaman istese de alışıyorsunuz.
DOKUZUNCU HARİCİYE KOĞUŞU • KİTAP YORUMU |
Yazar Adı : Peyami Safa
Yayınevi : Ötüken Yayınları
Sayfa Sayısı : 112
Basım Tarihi : 2016
Türk Edebiyatının ilk psikolojik romanlarından olan; Dokuzuncu Hariciye Koğuşu...
Aynı zamanda, üzülerek söylüyorum, Peyami Safa ile tanışma kitabım...
Fakat şöyle kendimi mutlu hissediyorum; harika bir tanışma kitabı.
Peyami Safa; kitabı o kadar güzel işlemiş ki, hiç bir kısmında sıkılmadan okudum. Başta hep tereddüt etsemde, sıkılacağımı düşünsemde, hiç öyle olmadı her ne kadar kitapta çok fazla bilmediğim kelime olduğu için yavaş okusam da hiç sıkılmadım.
Kitabın konusundan biraz bahsedeyim; romanda bacağından rahatsız olan bir gencin hikayesini okuyoruz ve rahatsızlığı nedeniyle yaşadığı acıları tüm kitap boyunca tamamiyle hissediyoruz. Aynı zamanda romansa yaralı gencimizin, kendisinden dört yaş büyük olan aşkını okuyoruz. Fakat roman hakkında şu uyarıyı yapmalıyım, kitap "ben dilinde" anlatılıyor. Bu uyarımın sebebi; bir çok kişi bu anlatım tarzını sevmiyor eğer sizde ben diliyle anlatılan romanlardan hoşlanmıyorsanız pek beğenmeyebilirisiniz ama benim için sorun olmadığından ben bir sıkıntı yaşamadım.
--------------
Peyami Safa, romanında fazlaca eksiltili cümle,yarım cümle, tek kelimelim cümle kalıplarını kullanmış. Buda romana özgünlük kazandırmış. Ben çok severek okudum. Eğer sizde edebiyat olsun ama ağır olmasın diyorsanız, Dokuzuncu Hariciye Koğuşu'na göz gezdirebilir hatta listenize ekleyebilirsiniz.
5/5
