Ben düşerken yükseklerden uçurumlara
Aşkın tuttu ellerimden ummadığım anda
Şimdi senle hayat rüya düşlerim gerçek
Sanki ben hiç yaşamadım seni tanıyana dek
Sayfa 6 - Masa DergiKitabı okudu
Bir çaba gösterdiğime dair hiçbir anı yok belleğimde,– hayatımda hiçbir mücadele izi bulunmaz, kahramanca bir doğanın tam zıddıyım ben. Bir şeyi “istemek”, bir şeye ”ulaşmaya çalışmak”, bir ”amacın”, bir ”arzunun” peşinden koşmak – bunların hiçbirini yaşamadım ben. Şu anda bile geleceğime bakıyorum – uzak bir gelecek! – dümdüz bir deniz gibi uzanıyor önümde: hiçbir talep kıpırdanmıyor üzerinde. Herhangi bir şeyin olduğundan farklı olması yönünde en ufak bir isteğim bile yok; kendim de farklı olmak istemiyorum. Ama hep böyle yaşadım ben. Hiçbir arzum olmadı.
Sayfa 37Kitabı okudu
Canım benim, ben ne sızlanıyorum ne de kaygılıyım, asla şimdikinden daha iyi yaşamadım; bu yaşta da ne kaprisi yapacağım?
Sayfa 32Kitabı okudu
Yaşama korkusu
Yatağımın karşısında bie pencere var. Odanın duvarları bomboş. Nasıl yaşadım on yıl bu evde?Duvara bir resim asmak gelmedi mi içimden? Ben ne yaptım?Kimse uyarmadı beni. İşte sonunda anlamsız biri oldum. İşte sonum geldi. Kötü bir resim asarım korkusuyla hiç resim asmadım;kötü yaşarım korkusuyla hiç yaşamadım.
Sayfa 594Kitabı okudu
Yaşamadım ben, yaşamadım! Senin yüzünden hayatımın en güzel yıllarını yok ettim, telef olup gittiler! Sen benim en amansız düşmanımsın!
