Yaşamanın bu kadar zor olduğu bir kitapla henüz tanışmamıştım.. Kitabın ismi ve içeriği gerçekten bir bütün oluşturuyor.Fugui yaşıyor evet, fakat buna yaşamak denirse..
Sanki bir gün ,bir tarlada Fugui’yle karşılaşan sizsiniz ve sizle sohbet edip ,size hayat hikayesini anlatıyor gibi. Ama nasıl bir hayat...İnsan okuyunca gerçekten 'yine mi acı?!' diyor içinden . Çünkü Fugui,bir insanın yaşamında başına gelebilecek hangi acı varsa neredeyse hepsini,hepimizin yaşamaktan sakındığı her türlü duyguyu yaşadı. Yeri geldi çok utandı,çok acı çekti ,korktu ve çok ağladı. Sizde onunla beraber bütün bu duyguları yaşıyorsunuz. Ama keşke biraz yüzü gülseydi. Kitabın bitiminde “Fugui yaptığı her kötü şeyin cezasını mı ödedi , yoksa hayat ona davranması gerektiğinden çok daha zalim mi davrandı ?" diye bir süre düşündüm. Cevabım kesinlikle hayatın ona karşı adil olmadığı yönünde. Umarım kitabı severek okursunuz. Edebiyatla kalın :)
