Gerçekten bu kitabı herkesin okuması gerekiyor. Hepimizin önerebileceği bir çok güzel eser var fakat bu bambaşkaydı. Hayatın ne kadar acımasız olduğunu bazı yerlerde hayatlarını zorluklarla devam ettiren insanlar olduğunu bir kez daha gözlerimizin önüne seriyor. Kitabı bir yandan çabucak bitirmek istedim, bir yandan hiç bitsin istemedim. Bir çok yerde göz yaşlarıma engel olamadım. Her bir karakterin yerine koydum kendimi hepsine ayrı üzüldüm. Jiazhen'in babasının yanında rahat bir hayat sürebileceği yerde kocasını asla bırakmaması, her koşulda onun yanında olması, hastalanmasına rağmen asla ailesi için, eşi için, çalışmaktan vazgeçmemesi onun kocaman yüreği içimi parçaladı. Diğer yandan Youqing masum küçük bir çocuk, küçücük bedeniyle bir çok yükü sırtlandı. Fenqxia ve Fugui hepsinin yaşama mücadelesi. İsmiyle bu kadar uyumlu bir kitap daha okumadım. Kitabın konusu isminde saklı zaten "yaşamak" tabi buna yaşamak denirse. Toprak sahibi bir adamın kumarda bütün mal varlığını kaybedip tarlada çalışmasıyla başlayan ve komünizmin hayatlarına olan etkileriyle, açlıkla mücadele etmeleriyle devam ediyor. Dili sade ve akıcı birkaç saatte bile bitirilebilir bir kitap. Ben bu kitapla birlikte Savaş ve Barışı da okuduğum için biraz uzun kaldı elimde yoksa çok sürükleyici bir eserdi. Okurken hayatımda ki herşeye şükrettim. Olan da olmayanda herşey için şükrettim. Unutuyoruz ama şükretmek için bir çok sebebimiz var.