Herkesi anlarken anlamsızlaştım
Herkesten uzak bir hayat yaşamak istiyorum
Refah yanıyor...
Ağlamak istiyorum.. Bütün dünyanın itrail terör örgütünün ürünleriyle dolmasına, bir karış askerle binlerce kardeşimi şehit etmelerine, bütün ama bütün dünyanın gözleri önünde kardeşlerimi ateşlerin içine atmalarına, ama buna rağmen gözü körlerin ve dilsiz şeytanların hiç sesini çıkarmamasına, Refah'ta diri diri yanan bebekler şehit olmasına rağmen bir maç kadar gündemde olmamasına yanıyorum!!! Bir maç kadar gündemde değiller yazıklar olsun! Hayvana verdikleri kıymeti bebeklere göstermiyorlar vallahi yazıklar olsun!!! Vicdanım sızlıyor! Keşke orada şehit düşen bir asker olsaydım da en azından Rabbimin yanına, "Rabbim ben toprağımı, kardeşlerimi korumak için Allah yolunda kanımı canımı feda ettim de geldim" diyebilecek yüzüm olsaydı! Şimdi yaşamak bile korkunç geliyor artık... Dünyanın bütün çirkin, zâlim, acımasız yüzünü ve insanların bütün zalim ve ihanet yanını gördük... Bugün de sessiz kalan, hiçbir şey yokmuş gibi yaşamaya devam edenlerin ihanetini ve dilsiz şeytanlığını gördük... Gazze'deki olaylar dolayısıyla bir tepki olarak kendini yakan ve vefat eden Hristiyan adamı şimdi daha iyi anlıyorum... İntihar etti evet, ama en azından bir "TEPKİ" verdi. Ya biz? Ya biz!!!?
Sana eve gelmeyi anlatayım, nasıl güldüğümü beni kimin üzdüğünü, yorgunluğumu, açlığımı. Derin bi nefes almışım gibi bir çırpıda rahatlayım, gönlüm genişlesin, içim ferahlasın koca bi oh be dökülsün dilimden ve yaşamak böyleymiş diyeyim, bitsin.
Çok şey istemiyorum , evime gelmek istiyorum.🌱
Canımın ülkesinden kuşlar
Göç eder yalnızlığına...
Haylidir düşmüşüm
Üşümüşüm karanlıkta
Kaç kış geçti kaç leyl
Bir tanesi dahi
Bir papatya etmez
Biliyorum...
BAYAN LINDE: Yaşamak zorundayız, Doktor.
DOKTOR RANK: Evet, genelde bunun gerekli olduğu düşünülür.
NORA: Hadi ama Doktor Rank, siz de herkes kadar yaşamaya heveslisiniz.
DOKTOR RANK: Pek hevesliyim, evet. Her ne kadar kendimi sefil hissetsem de, ben de bu ıstırabı mümkün olduğunca uzatmak istiyorum.
Sayfa 28Kitabı okudu
"Dayım felsefeye düşkün biriydi Kali. ... insanları hiç mi hiç sevmezdi. Bu yönü bana çok ilginç gelirdi. Ona bir gün çekinerek: 'Niçin dayı, niçin kimseyi sevmiyorsun?' diye sordum. 'Aslında bazen durup düşünüyorum ve sevmek istiyorum. Lakin ne kadar çabalarsam çabalayayım insanlarda sevilecek bir şey bulamıyorum. Çünkü her birinin derisi altına saklı kirli kanı, kara safrayı ve pis balgamı görebiliyorum. İnsan vahşilik göğü altında; içinde kıskançlık nehirleri çağlayan, düzenbazlık ağaçları yetişen ve riya dağları yükselen kemikten bir şehirdir. Söyle şimdi, böylesi bir mahluk nasıl sevilebilir?' demişti. Ürpermiş: "Ama biz de insanız dayı.' diye itiraz etmiştim. O zaman şöyle yanıtlamıştı. 'Kendini yeterince tanırsan herkesten nefret edersin.'"
Kalender başını kaldırıp gök bahçeyi tutuşturan ebedi ve ezeli yıldız kümelerine bakarken: "Yine de insandan umudu kesmemeli. Yoksa cehennemi yaşamak için ölmeye gerek kalmaz." dedi.
Sayfa 262 - Ketebe Yayınları
Sylvia Plath
"Olmak istediğim her şeyi olmam, yaşamak istediğim bütün hayatları yaşamam mümkün değil. İstediğim bütün yetenekleri geliştirmem mümkün değil. İstememin nedeni ne peki? Hayatımda, olası bütün zihinsel ve fiziksel deneyimlerin her bir rengini, tonunu ve her çeşidini yaşamak istiyorum."
