Tutarsız hallerimle sevdim seni,
Bir yanı hep çocuk, diğer yanı hüzünle karanlığa bürünmüş yaralı,
Belki söylemedim gerçekleri,
belki saklamak istedim.
Çünkü yaşanmışlıklar vardı ve seni kaybetmeye korktum, aslında hep dürüst bir insan oldum hayatımda ama ilk defa güzel seven birini kaybetmek istemedim kırık dökük acı dolu geçmişi anlatarak, yansıtarak..
Sevmeyi sende öğrendim keza sevilmenin güzelliğinide,
hiçbir yaşanmışlık sebepsiz değildi, vardır bir hayrı her özleyişin,
her göz yaşın.
Üzdüm biliyorum, ama tek bir gerçek varki ben çok çaba sarf ettim karanlık yanımla kalmamak için, kimse masum değildir diyor ya Sezen, öyle ama merhametsiz olmadım hiç, vicdanımdı beni seni üzmemeye iten, belki kırdık döktük yara aldık ikimizde dersler çıkardık. Ama yinede her şey için teşekkür ederim, acısıyla, tatlısıyla iyi ki tanıdım seni…
Merhaba arkadaşlar! Bugün size #beynimdekiteyzeler adlı eserin incelemesi ile geldim.
Bu eser, bireyin başarı yolculuğunu şekillendiren toplumsal kalıpları, çocuklukta atılan zihinsel düğümleri ve
Hikâyeler iç içe. Ethem, Ekrem, Emin, Nurten, Hülya, Mürüvvet, Kazım, Sevgi...
Tam bir Anadolu hikâyesi.
İnsanların içine girmeden bilinmez derler derdi, meramı. Bu aile sürekli dip dibe ama kimse kimsenin bilmiyor içinin acısını, sıkıntısını.
Büyük sırlar, yaşanmışlıklar, sonuçları. Hepimiz insanız sonuçta, hatalarımızla yaşıyoruz tabi. Yanlış seçimler, yanlış yerde susup, yanlış yerde konuşmalarımızla belki de. Hayatımız boyunca o yaşadıklarımızdan dönemeyişimizle.
Bir çırpıda okunup bitirilecek bir kitap. Okurken böyle inceden inceye dokunuyor insana, dağlıyor biraz kabuk bağlamış yaraları. Yoğun betimlemeler yumağı yok; sade, kolay şekilde yazmış yazar. Kimlere neler söylenmiş öğrenmek istiyorsanız keyifli okumalar diliyorum...