Tutarsız hallerimle sevdim seni,
Bir yanı hep çocuk, diğer yanı hüzünle karanlığa bürünmüş yaralı,
Belki söylemedim gerçekleri,
belki saklamak istedim.
Çünkü yaşanmışlıklar vardı ve seni kaybetmeye korktum, aslında hep dürüst bir insan oldum hayatımda ama ilk defa güzel seven birini kaybetmek istemedim kırık dökük acı dolu geçmişi anlatarak, yansıtarak..
Sevmeyi sende öğrendim keza sevilmenin güzelliğinide,
hiçbir yaşanmışlık sebepsiz değildi, vardır bir hayrı her özleyişin,
her göz yaşın.
Üzdüm biliyorum, ama tek bir gerçek varki ben çok çaba sarf ettim karanlık yanımla kalmamak için, kimse masum değildir diyor ya Sezen, öyle ama merhametsiz olmadım hiç, vicdanımdı beni seni üzmemeye iten, belki kırdık döktük yara aldık ikimizde dersler çıkardık. Ama yinede her şey için teşekkür ederim, acısıyla, tatlısıyla iyi ki tanıdım seni…
bazen yaşanmışlıklar bazen belirsilikler bazen de hikayeler öldürür insanı üçünün de başlangıcı güzeldir sonu ise...
“Kendini anlatmak en zor işlerden biridir. Kelimeler yetmez bazen, yaşanmışlıklar söyler gerçeği.”
