…
Ne zaman öğreneceksiniz bilmiyorum ki Evlerin yalnız eşyalardan yapılmadığını.
Ah ey hak edilmemiş hayat
Nasıl da düşüksün sözler içinde.
Sayfa 62 - Kırmızı Kedi YayıneviKitabı okudu
Acısını unutanın
Yıldız dolmuyor gecesine
Buydu bizim soylu yalnızlığımız.
Sayfa 61 - Kırmızı Kedi YayıneviKitabı okudu
Herkes gülüp oynuyor Hatice
Gülüp oynamayanın da
Yarası yaramıza değmiyor.
Ne yapacaklardı, değil mi
Başkalarının ölümü
Bir gizli yaşama sevinciyken.
Sayfa 61 - Kırmızı Kedi YayıneviKitabı okudu
Misafirler gitti
biz kaldık yine.
Eşyaların düzeni bozulmasın diye
çırpınıp durdum sessizce.
Yeri değişen her şeyin
seni biraz daha uzaklaştırdığını söyledim .
Öylece baktılar yüzüme.
İnsan anılarını nasıl korur başka?
Bilmiyorum
duvarda kocaman bir çivi deliği.
Yollarımın sahibi
ben ölene kadar
ikimiz de bir yere gitmiyoruz.
Sayfa 60 - Kırmızı Kedi YayıneviKitabı okudu
Tuhaf bir adam oldum
Kendimle konuşuyorum evin içinde
Biraz da şu koltuğa oturayım, diyorum
Perdeleri ne kadar zamanda yıkardın, diyorum
Bir gün olsun açık bırakmıyorum yatağımızı
El ayak değmeyen yerler nasıl tozlanıyor böyle
Merak etme, mutfağı tertemiz ettim
Terlikler senin istediğin gibi duruyor
Çamaşır ipini silmeden asmıyorum çamaşırı
Bir kahve yapayım diyorum
İki fincan koyuyorum, süt hazırlıyorum sana
Sessizlikten mi nedir
Bütün bunları yüksek sesle söylüyorum.
İnsan başka nasıl katlanır ölüme, bilmiyorum .
Sayfa 59 - Kırmızı Kedi YayıneviKitabı okudu
Neden kimse sana benzemiyor Hatice?
İşte neden evlilikler eskiden uzun şimdi kısanın cevabı.
Babanız içerde şiir yazıyor diye çocuklarımı sessizce ağlattım ben. Hatice Erbaş
Ne zaman öğreneceksiniz bilmiyorum ki
Evlerin yalnız eşyalardan yapılmadığını."
Bir derdim var bin dermana değişmem.
Sayfa 53 - Kırmızı Kedi YayıneviKitabı okudu
Nasılsa ölüm var değil mi
Binlerce hayatla gülüyorum zamana
Sayfa 53 - Kırmızı Kedi YayıneviKitabı okudu
Ölülerden değil
Dirilerden geçer zaman
Sayfa 53 - Kırmızı Kedi YayıneviKitabı okudu
Sesinin bütün kıvrımları ölümün sureti
Vakit, dünyanın dışında bir vakit
Toprak iç geçiriyor sessizce.
Seninle konuşayım diye ağlaya ağlaya
Taşların dilini öğrendim sonunda.
Sayfa 50 - Kırmızı Kedi YayıneviKitabı okudu
Ne diyordu Metin Abi
Yani benim gözlerimin bunca yıl gördükleri
Bir gün benimle birlikte
Yok olup gidecekler, öyle mi?
Sayfa 49 - Kırmızı Kedi YayıneviKitabı okudu
İnsan ölünce yalnız kendisi ölmüyor .
Sayfa 49 - Kırmızı Kedi YayıneviKitabı okudu