İnsibağ
Eskiler, “Sohbette insibağ (huy aktarımı) vardır.”dermiş.
Bu yüzden "Birinin kendisi iyi ama çevresi kötü olamaz. Tabiata aykırı." İnsan kiminle yürüyorsa ona dönüşüyor. Bazen yavaş yavaş bazen bir anda.
Bakın yolda ne buldum.. :))
Yolunu değiştirmeden devam ettiğin sürece
Ne kadar yavaş gittiğinin önemi yoktur..!!!
Kaplumbağaya sormuşlar
Buradan karşı köye ne kadar zamanda gidersin diye ?
Kaplumbağa cevap vermiş :
Yağmuru çamuru rüzgârı inişleri çıkışları hesap ettim.
Üç günlük yol ama ben altı günde giderim demiş..
Altı gün geçmiş ama kaplumbağa karşı köye halen gidememiş .
Aramışlar taramışlar yolun yarısında bulmuşlar kaplumbağayı
Hayrola demişler; üç günlük yolu altı günde bile gelemedin
Kaplumbağa şöyle cevap vermiş:
Sormayın arkadaşlar yağmuru çamuru inişi yokuşu hesap ettim.
Ama kötü insanları hesap edemedim.
Ne zaman hızlı ilerlemeye başlasam tutup ters çevirdiler.
Allah ilerlemek isteyen iyi insanları kötü insanlardan korusun..🌼
“Kimileri senin ruhunu öldürürler. Yavaş yavaş yaparlar bunu. Ruhun gittiğinde bomboş hissedersin.
Bunu sana nasıl yaparlar?
Sürekli senin düşünceleri küçümseyerek,
Duygularını değersizleştirerek,
Seni aşağılayarak,
Öfke ile seni sindirerek,
Terk etmek ile tehdit ederek,
Seni ikileme düşürecek tuzaklar hazırlayarak,
Söylediklerini ben söylemedim
Küçədə yerimək qaydaları
1. Küçədə yeriyəndə başınızı qaldırın. Əgər başıaşağı yerisəniz, başqa piyadalarla toqquşa bilərsiniz.
2. Yeriyəndə əllərinizi çox yelləməyin. Tünlük olan yerlərdə belə etsəniz, əlləriniz başqa adamlara toxuna bilər. Ona görə çalışın, əllərinizi yanınızda saxlayasınız. Əgər cibiniz varsa, yaxşı olar ki, əllərinizi cibinizə salasınız.
3.
Allah'ım! Heybetli meşe ağacının dallarından yukarıya doğru bakmamı sağla. Bakıp göreyim ki onun böyle güçlü ve büyük olması yavaş ve büyümesine bağlıdır. Beni yavaşlat Allah'ım ve köklerimi yaşam toprağının kalıcı değerlerine doğru göndermeme yardım et. Yardım et ki kaderimin yıldızlarına doğru daha olgun ve daha sağlıklı olarak yükseleyim.
Yıllar yavaş yavaş aşındırır
olgunluk çağına varmış güçleri
Lucretius
Bir şey koparır bizden, yıllar geçip giderken.
Horatius
Ruknettin'in Kalbi İçin Kehanetler
..
Hep böyle midir
Kalbin hep böyle yavaş mıdır Ruknettin?
Aynalar sana bir savaş mıdır Ruknettin?
Yarin dudaklarından trenler geçer de
Kalbinin istasyonunda durmaz mı
Sen hiç satrançta yenilmez misin
Atına binip hep gider misin
Bilmez misin,atından ayrı düşen bir vezir
Zehir gibi çoğaltır kanında yalnızlığı
Ve nihayet şahlar da aynalardan geçer
Bir sen mi kalırsın bu rüyada Ruknettin
Herhalde hep böyledir
Bu dünya sevenlere bir tuzaktır Ruknettin!
Kemal Sayar
İnsanlar yavaş yavaş inanmamayı, sevmemeyi, kronik şüpheci olmayı öğrenir. Bu gerçekleştiğinde artık ne yazık ki çok geçtir. İnsanların 'tecrübe' dediği şey budur.
Kalbiyle bağlantısını kaybetmiş bir insana "tecrübeli" denir.
-Sigmund Freud
Ne işim var bu dünyada benim?
Artık ben iç dünyama dönüyorum
Orada hayal kırıklığına yer yok.
Vazgeçiyorum....
Bütün insanlığın önünde
eğilerek özür diliyorum.
Beni yanlışlıkla çıkardılar sahneye
Kalbimin atışının
yavaşlamasını istiyorum.
Yavaş yavaş atsın ki yorulup durmasın.
Kalbimde ağır bir yük taşıyorum.
Ben artik hiç gülemeyeceğim
Her nefes alişimda kalbim ağrıyor.
Ne işim var bu dünyada benim?
Hayatımdaki herkes herşeyi dolu dolu yaşadığımı sanıyor ama yavaş yavaş ölüme doğru gittiğimi kimse bilmiyor
şamdanlarında siyah gül motifi bulunan evi ziyaret ettim küçük hanım.. şamdanlar mı bu kadar garip yoksa evin merdivenlerini yavaş yavaş çıkan ben mi eğretiliğim ile gariplik çemberine giriyorum bilemedim. uzaktan bir resmin figüranı... yani önceden iplerle ters düz oyununu oynamayı seviyormuş, işaret parmağına ipi dolayıp hayaller kuruyormuş da şimdi nefesiyle alıp veremediği varmış gibi.. insanın kendisiyle alıp veremediği olmalı, yanılıyor olamam değil mi küçük hanım?..
bir film karesinin kırık camları insanların parmaklarına batıvermiş oyunu oynanmış da gerçeğin acı çığlıkları alkış sesleriyle bastırılmış. alkış hiçten ibaret.. geçici, gamsız ve... parmak uçlarınızı koruyun küçük hanım, kalbinizi soğumaması için diri tutarken...
rüzgarların evi bellediği bu ülkenin başkenti, kalbimi işaret ederken yanılgılarım ve sanmalarım çoğalıyor. nedametim parmak uçlarıma bulaşan mürekkebin can suyu hâline geldi bu yüzden sürekli karalıyorum ve olmaması gerekenleri mış gibi yazıyorum. bu bir illüzyon küçük hanım, sözlerime kanın... teessüf ederim..
nedametim, insan olmamdan geçiyor ve düzelmek için şifalı sözler okuyorum.
nedametim...
dostunuz, nane.