Hayat,
düzeliyormuş görünürken bozulan, bozuluyormuş görünürken düzelen,
bir hiç şeyler odasıdır.
Aile ise bu odada yavaş yavaş sönen bir balon.🎈
Kendime acıyorum
Kendime acıyorum
Boşa giden yıllarıma
Olmayan hâyâllerime
Dolmayan kalbime acıyorum
Hiç güzellik ve sanatla tanışmamış gözüme
Doğruyu konuşmayan dilime
Güzel söz çıkmayan ağzıma
Sevgili güzel çocuklar
🙂 YKS sınavına çok az bir zaman kaldı. Herkesin içinde büyük bir heyecan, yanı sıra ise koca bir korku var. Kimisi ;
- ya kazanamazsam ?
- ya kaybedersem ?
- ya ailem kızarsa ?
- okuyamam
- yapamam
- benden birşey olmayacak gibi
- aileme nasıl bakarım ?
- bütün emekler boşa gidecek
Gibi düşünceler kuruyor kimisi ;
- okusam da işsiz kalacağım okumadan da aynı
Sizleri çok iyi anlıyorum. Belki diğer öğretmenleriniz de anlıyordur. Aynı düşünceye sahip olduğum bir hoca var mı bilmiyorum fakat bu sınav sizin hayatınızın sonunu getirmiyor. Sınavdan istediğiniz puanı alamadınız diye artık herşey bitmiş olmuyor. Unutmayın elmayı dalından yemek istiyorsanız 1 gecede büyümesini beklemeyin. O önce filizlenecek sonra fidan sonra ağaç olacak yavas yavaş serpilip meyveyi öyle verecek. Sizlerde öyle. Bu sınavda olmazsa diğer sınavda olacak eminim. Sizler çok sağlam nesillersiniz. Sizler bu ülkenin devletin vatanın çocukları geleceğisiniz. Sizlerle gurur duyuyorum. İçinizde iyi huylu kötü huylu öğrenci ayrımı olamaz. Hepiniz başarılı çocuklarsınız. Ben yapamayan öğrenciye başarısız demem. Kilitli kutu derim. Kimisi cevabı bilir korkup diyemez kimisi çözümü bilir kağıda dökemez. Hepinizin aklında zihninde kalbinde kocaman cevher gibi beyin var. Duam sizlerden yana başaracaksınız! HEP BERABER BAŞARACAĞIZ GENÇLİK 👏👏👏
Ölmek uyumak sadece!
Düşünün ki yalnız uyumakla bitebilir bütün acıları yüreğin...
Çektiği bütün kahırlar insanoğlunun.
İşte bu düşünce uzun yaşamayı bize cehennem eden...
Yoksa kim dayanabilir zamanın kırbacına?
Zorbanın kahrına, gururunun çiğnenmesine.
Sevgisinin kepaze edilmesine kanunların bu kadar yavaş, yüzsüzlüğün bu kadar çabuk yürümesine.
Kötülere kul olmasına iyi insanın.
Bir bıçak saplayıp göğsüne kurtulmak varken?
Kim ister bütün bunları yaşamak?
Ağır bir hayatın altında inleyip terlemek...
İnsanlarımız çok sevgili insanlarımız normal olmayı kötü bir şey olarak görmeye başladıktan bu yana Dünya giderek daha komik, mantıksız ve çekilmez bir yer olmaya başladı. Fakat farklılaşma çabası içerisinde olan insanlar üzerine yaptığım gözlem hepsinin birbirine benzediği yönünde bir sonuç verdi. Farklılaştıkça ne kazanıyoruz bilmiyorum ama farklılaştıkça kaybettiğimiz şey insanlığımız olabilir mi? Bunlar derinlemesine düşünülecek konular kafam müsait olduğu bir ara düşünebiliriz. Bazen" normal olmanın neyini beğenmediniz be nankörler? " diyesim geliyor tabi.
Bazı kelimelerin değerini çok düşürdük. Ben ve benim gibi sade bir hayat arayan ve normal olmanın keyfini süren insanlar Dünya'da her zaman olacaktır. Umarım biz değeri düşen kelimelerin değerini koruruz. Sade bir kahve ilk başlarda acı gelebilir, zaman ona alıştıracak, tatlandıracak. İşte o zaman şekerli bir kahve acı gelecek belki de. İnsan düşündükçe var ama kendisi düşündükçe. O yüzden bir ayna değil kendinize has bir tablo olmaya bakın. Teknoloji ilerliyor. Biz yavaş mı kaldık. Belki de farklı yönlere gidiyoruzdur. Ters orantılı bir ilişki. Kalabalığız. Dünya'dayız. Ne de olsa hepimiz insanız. Bizden çok kişi geçti burdan. Zaman ilerler ve hepimiz bir gün onun gerisinde kalırız. Bu aralar rüzgar gülleri dönmüyor..
İnsanın özgürlüğü; istediği her şeyi yapabilmesinde değil, istemediği hiçbir şeyi yapmak zorunda olmamasındadır.
Jean-Jacques Rousseau