Ey aşk! Ateşdir senin nesebin.
Niteliğin dumandır, kaynağın ise rüzgar...
Su, tufâna dönüştü. Toprak da küle...
Senin kokunla ateş rüzgara karıştı.
Şirinsiz her saray, bisütûn gibi viranedir.
Ferhatsız her dağ bir saman çölüdür rüzgarda.
Yedi nesil öteye, tüm atalarımız gâmdı.
Bize miras kalan hep sonsuz KEDER oldu.