Yazan Çizen Bir Kız
@yazancizenbirkiz
11 kütüphaneci puanı
2331 okur puanı
Ağustos 2020 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Nasibinde yoksa su bile boğazında kalır insanın.
Sayfa 218
Anne karnındaki o en korunaklı müphemliğin anısıyla dizlerini karnına doğru çekti, başını dizlerine doğru eğdi.
Sayfa 218
Şimdi sen bileğinin gücüyle övünebilirsin.
Sayfa 217
Okur Takip Önerileri
Herkes kendi ateşinin karşısında ya ısınır ya tutuşur.
Sayfa 217
Sayfalar yansa da ayetler hatırda kalıyordu
Sayfa 217
Fakat ateş pes etmiyor, eninde sonunda rulo gevşiyor, katları hava alıp bir gülün yaprakları gibi açılırken ateş bulduğu yoldan içeri sızıyordu. O zaman göz göz patlıyordu sayfalar, ateş onları yiyip yutuyordu...
Sayfa 217
Bir süre suya baktı lähit kopyacısı ve öyle bir an geldi ki akan ırmak değil kendisidir zannetti.
Sayfa 217
"Tanrım," diyebildi. "Bedenimin zayıflığından ruhumu sorumlu tutma ve beni bu yüzden yargılama."
Sayfa 216
Ruh isteklidir ama beden güçsüz...
Sayfa 216
İnanç göğsünde sağlamdı ama korku amansız.
Sayfa 216
Ama şu günlerde o "öylesine", keşke yine öyle kalabilseydi. Tökezlemeseydi.
Sayfa 216
Taşı çatlatarak büyüyen ağaçlar kadar cesur değildi insan.
Sayfa 216
Bakışlarını kapı tarafına, bir parça gökyüzünden sarkmış, içi ışıkla dolu küçük bir buluta dikti ve o an kalbin zannettiği kadar büyük olmadığını, her şeyi içine alıp dürüstlükle tartmadığını anladı ve de öyle her şeyi görmediğini, ölçüp biçmediğini.
Sayfa 216
Bir şekilden ibaretti ama o da bir gölge şekildi.
Sayfa 215
Öyle hafiflemiş öyle incelmişti ki atölyeyi dolduran onca taş kütlesi, bir o kadar granit, bu arada hålå yontulmayı bekleyen mavi ay mermeri şimdi kelebekler gibi kanat çırparak başının üzerinde dolaşsa lähit kopyacısı hayret bile etmezdi.
Sayfa 215