Aylar mevsimlerin, mevsimler yılların arkalarına takılmışlar, tren katarı gibi geçip gidiyorlardı durmaksızın...
Durdurulamadan... Çocuklar büyüyor, gençler yaşlanıyor, memleket değişiyordu.
"Bu milletin kaderidir yavrularım, hep savaşmak. Ömrümüzün çoğunu cephede geçirmek alın yazımız. Lakin böyle olmamalı. Hiç olmazsa bizden sonraki nesiller savaş alanlarında daha az ölmeli, diye düşünüyorum. Çare bulamıyorum. O kadar çok hasmımız var ki!"