About
Diyarbakır'da doğan Adnan Satıcı 6 yaşında babasını kaybetti. Bundan üç yıl sonra annesi ve iki kız kardeşiyle birlikte Eskişehir'e yerleşti. Bir dönem Eskişehir’de bulundu. Daha sonra ilk ve orta öğrenimini tamamlamak üzere Diyarbakır’a döndü.
Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi’nin Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü’nün ardından, Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi’ni bitirdi. Uzun yıllar edebiyat öğretmenliği yaptı. Son görev yeri Ankara Akdere Ticaret Meslek Lisesi’ydi.
Bazı gazetelerde köşe yazarlığı da yapan Adnan Satıcı evli ve iki çocuk babasıydı.Şiirleri Edebiyat Eleştiri, Yeni Düşün, Yeni Olgu, Papirüs, Varlık, Ayrım Şiir, Evrensel, Kum gibi çeşitli dergilerde yayımlandı.
1984 yılında yayımlanan "Ülkesiz Şarkılar"’la Yeni Türk Şiiri Ödülü’nü kazandı. "Serin Gel Ölüm" adlı şiiriyle 1994 yılındaDünya Şiir Ödülü'ne layık bulundu.[2]
Türk Tabipler Birliği'nin 2 Temmuz 1993’te Sivas’ta hayatını kaybeden Şair Doktor Behçet Aysan ve 36 kişi anısına verdiğiBehçet Aysan Şiir Ödülü’nü "Yerçekimine Uyan Portakal Çiçeği" adlı eseri ile 1995 yılında Cahit Öktem’le ("Melankolik Masal" adlı yapıtı) paylaştı.
1996-1997 yılları arasında Evrensel gazetesinde, "Güzeylem" başlığı altında kültür-sanat konulu köşe yazıları yazdı. Hayatının son 7-8 yılında Özgür Bakış, Yeni Gündem, Özgür Gündem ve Özgür Politika gazetelerinde düşüncelerini okurlarla paylaşmayı sürdürüyordu.
Adnan Satıcı kendini şu satırlarla anlatıyor:
“ Yazıyorum ya, ha ben ha pişmiş tavuk! Gerçi tüylerim yolunmadan da mutlu bir hayat sürdüğüm söylenemezdi. Belki de aklıma her geleni kılçığını ayıklamadan söyleme cüreti, mutsuz hayatımın armağınıdır bana. Belki de sırf bu yüzden müthiş bir gevezeyim. Belki de ağaçlarının her biri çatlamış kalın kabuklarla kaplı, güvenliğinin üstüne tir tir titreyen bir mırıltı ormanında yaşamak tat vermiyor bana. Durup durup beklenmedik sesler çıkarışım, ya yanlış anlaşılmam ya da hiç anlaşılmamam bu yüzden. ”
Title:
Edebiyat öğretmeni,yazar
Birth:
Diyarbakır, 17 June 1962
Death:
Ankara, 13 February 2007
Readers
2 readers liked.
36 readers read.
2 readers are reading.
12 readers will read.
Quotes
Sonsuzluk Sandalı
Salkım ağlıyordu.Parmaklarını kıvırcık saçlarına daldırmış.İri kara gözlerden
yaşlar akıta akıta,güneş serin yüzünden kaçtı diyordu.
İnsanlar birbirini sevmeli ama güven vermeli.
Sayfa 50 - eyKitabı okudu
n'olur ölme artık, ölüp ölüp terketme beni
Sonsuzluk Sandalı
Kökleriyle,topraktan su ve diğer besinleri yapraklarıyla güneş ışıklarını
toplar,yoğurur ve onlardan portakal güzelliğinde sevgi üretilir.
Sayfa 51 - eyKitabı okudu
sıra bana gelince kuklaları konuşturuyorum yerime
ya binamı yapan özgüven katmayı unuttu harcıma
ya da şahane bir sorumsuzluk anıtıyım ben
halbuki anlaşılması gayetle kolay bir cümle kurabilirdim
dal uzamayı unutmuşsa kurumuştur mu demişti biri
diyebilirdim söz gelimi
su akmayı unutmuşsa mutlaka kurumuştur ama
kanamayı unutmuşsa yara, ne iyi,
söz işitilmeyi unutmuşsa, bu daha
Updates
bin yıl daha ülkesiz.
Gidersen
Bin yıl daha ülkesiz bir çocuk kalır
Yıldızsız, pusulasız, mülteci, kanamalı
Gidersen fırtınada en ince söğüt dalı
Adnan Satıcı
Her birini bir yerlerden tanıyoruz
kuşkucu neşe, sabırlı kasvet ve acımız
her birini bizden biri sanıyoruz
ayrılmak ev sahibi, kavuşmak kiracımız
Adnan Satıcı
Comments and Reviews
