1960'ta Bristol'de doğdu. Hollanda, İspanya ve Japonya'da çalıştı. 1997'de yayımlanan Özel Bir Acı (İletişim, 2000) yirmiden fazla dile çevrildi ve yazara James Tait Black Memorial Prize ile 1993 Uluslararası IMPAC Ödülü'nü kazandırdı. Kazanova yazarın ikinci romanıdır.
Yine de, hangi acılara katlanmış olursanız olun, sevmekten vazgeçmek zor. Aşkı günün birinde yeniden bulacağınız bir yuva olarak düşlemeyi bırakmak zor. Zordan da öte.
Çok beğendiğim bir kitap okudum.
Kitap başlarda akıcı ilerlemiyor. Uzun ve yavaş bir anlatım söz konusu. Fakat sabreder ve devam ederseniz bir yerden sonra tempo asla düşmüyor ve kurgu sizi alıp bir nehirde sürüklüyormuş hissiyatı ile okuyorsunuz. En azından ben böyle düşünüyorum. Özellikle bir yerden sonra kitabı bırakamayıp yüksek bir
“Genç bir adam, genç ama çok da genç değil. Versailles Sarayı’nda bir yerde, binanın kollarından biri ya da ötekindeki bir bekleme salonunda oturuyor. Bekliyor. Uzun zamandır bekliyor.”
Bu paragrafla başlıyor kitap. İşte bu genç adam bir mühendis. Yıl 1785. Fransa Kralı, Aydınlanma düşünürlerinden aldığı ilhamla Paris’i arındırmaya niyetlenmiş.
Soğuktan donan ve yiyecek kıtlığına düşen askerlerin komutasının verildiği Lacroix, eve sağ Salim döner ama sağır olarak, rüzgar ve tipi kulaklarının duymamasına sebep olmuştur. Komuta ettiği kişiler, gördükleri ilk köye girerek halka zülüm etmiştir. Bunun farkında sonradan varan Lacroix, eve döndükten sonra bu anıyı hafızasından silmek için adalara doğru yola çıkmış, burada Emily ve onların özgürlük adı altında yaşamlarını değişik bölgelerde özgür olarak yaşayan insanların arasında bulur. Böylece peşine takılan katillerin işi zorlaşır. Kitapta umduğumu bulamadım doğrusu her şey tahmin edilebilir, okuru fazla zorlamayan bir kitap.