Clare Vanderpool

Hepimizin kendisini bir yerlere ait hissetmeye ihtiyaç duyduğu anları olmuştur.Bir eve bir aileye...Özellikle yaşamlarını ailesiz kurmak zorunda kalan insanların eksikliğini hiç birşey dolduramaz.Onların aitlik kavramı,en büyük eksikleridir.İnsanı sıkmadan düşüncelere itebilen harika bir kitap.

•Newbery Edebiyat Ödülü
•Yılın En iyi Kitabı Kirkus Reviews
•ALA-ALSC Kitap Ödülü
•Midwest Connections Pick Ödülü
•Junior Library Özel Seçimi
•Kitapçılar Birliği Özel Kitabı
•Autumn Kids Bağımsız Yayıncılar Seçkisi

Ödüllere boğulmuş beğenileri kazanmış bir kitap; Babamı Beklerken. Uzun zamandır kitaplığımda duran bir kitaptı. Bir dönem okumaya başlamış ama devam edememiştim. İçine girememiştim kitabın, yarım bırakıp kaldırmıştım tekrar rafa. Evde okumadığım kitaplarım azalınca tekrar gözüme ilişti ve tekrar okumaya başladım.

Kahramanımız 12 yaşında Abilene adında bir kız. Babası tarafından babasının büyüdüğü Manifest kasabasına gönderiliyor. Kasabada bulunduğu süre içinde babasına ait izler arayan Abilene’ın gizem ve heyecan dolu macerası anlatılıyor.

Her ne kadar böyle bir iki cümle ile özetlemiş olsam da çok daha derin bir hikaye. Kitap kendini okutuyor mu, sürükleyici mi? Evet. Ama yorucu olduğunu da düşünüyorum. Yabancı isimlerle çok yorulmuş bir hikaye. Kimin neyin ne olduğunu takip ederken sıkıldım. Hikaye çift zamanda geçiyor. 1936 ve 1918 yıllarını okuyorsunuz. Normalde geçmiş ve geleceğin aynı anda anlatıldığı kitapları sevmiyor olmama rağmen bu anlatım tarzı hoşuma gitti. Bu kitaba dair söylemem gereken şeylerin başında kesinlikle yazarın kaleminin harikalığı geliyor. Mükemmel bir kalemi vardı yazarın. Betimlemelerini ve anlatış tarzını çok sevdim. Kitabın her kelimesini her anını zihnimde çok kolay canlandırabildim. Bunu başarabilen yazarlara hayran oluyorum. Ve Clare Vanderpool kesinlikle onlardan biri oldu.

Ama yine de kitabın neden bu kadar ödül ve beğeniye sahip olduğunu pek anlamadım. Kesinlikle güzel bir kitaptı ancak bu kadar beğeni beklentimi yukarı çıkartmıştı. Kitap biraz uzundu ve vasat durağan sayfaları vardı. Genel bütünlüğü ile hikayeyi sevdim. Belki kitabın bu kadar beğenilmesinin etkileri içinde hikayenin gerçekçiliği olabilir. Yazar kitabın son sayfalarında neyin kurgu neyin gerçek olduğunu anlatıyor. Kimi ayrıntılar yazarın ailesine ait gerçeklerken kimileri ise yazarın oluşturduğu kurgulardan oluşuyor.

Sonuç olarak yoğun dönemlerinizde zihninizi dinlendirmek için bir kitap okumak istiyorsanız tercihleriniz arasında olabilecek bir kitap.

Kitabı bitirip kendi yaşantıma dönmem çok zor oldu. Muazzam bir kurgusu ve akıcı bir dili var. Başlarda kitap çocuksu geldi fakat ilerledikçe işler biraz değişti. Sonuna doğru gözyaşlarımı tutamadım. Dostluk, fedakarlık, özlem gibi birçok duygu bir arada. Fazla söze gerek yok, çok çok beğendim.

Ba-yıl-dım

Hepimizin kendisini bir yerlere ait hissetmeye ihtiyaç duyduğu anları olmuştur. Bir eve bir aileye..
Özellikle yaşamlarını ailesiz kurmak zorunda kalan insanların eksikliğini hiçbir şey dolduramaz. Onların aitlik kavramı en büyük eksiklikleridir..

-Gelelim kitabımıza-

Babamı Beklerken, yazar tarafından 1917-1936 yılları arasında kendi aile köklerini esin kaynağı alarak usta bir dille anlatılmış.

Dönem olarak Birinci Dünya savaşı, Büyük Buhran, çok sayıda insanın hayatını kaybettiği İspanyol gribi, Amarika'da 250.000 kadar kimsesiz, terkedilmiş, evsiz kalmış çocukların yetimler trenleriyle farklı ailelere gönderilmesi gibi gerçekleri gözler önüne sererek oluşturulmuş bir baba ile kızının bağlarını kurarken bulundukları kasabanın hikayesini ictenlikle kimi zaman güldürerek kimi zaman hüzün dolu şekilde anlatmıştır.

Kitabın ana kahramını 12 yaşında ki Abılene' in dilinden anlatılan kasaba hikayesini J.K. Rowling'in Boş Koltuk kikabına benzettiğimi söyleyebilirim. Fakat konu olarak çok ayrı..

Abılene' in annesi tarafından çok küçükken terk edilmiş, babası ile şehir şehir gezerek büyüyen, ait olduğu bir evi bağlı olduğu bir şehri bulunmayan bir çocuktur.

Günün birinde babası ile yolları ayrılacak ve kendini bir zamanlar babasının çocukken hayatının bir kısmını yaşadığı kasaba olan Manifest'te bulacaktır.

Severek okuyacağınızı düşündüğüm bu romanı kesinlikle tavsiye ediyorum. İnsanı sıkmadan düşüncelere itebilen harika bir kitap.

"Bazı balıklar yem yüzünden, bazı balıklar da sadece suyun yanlış tarafında oldukları için yakalanırlar"

Bazen kitaptan okunan bir cumle ne cok şey anlatır!

Clare Vanderpool Babamı Beklerken

Edebiyat öğretmenim hediye etmişti harika bir kitaptı çok beğendim okumanızı tavsiye ederim.

Her kız çocuğu gibi biraz ''babacı'' olduğumdan mıdır bilmem, adını gördüğümde hiç düşünmeden attım kitabı okuma listeme. Ve pişman da olmadım. Detayı bol ama bir o kadar da kusursuz bir anlatımı var. Umut, hüzün, buruk bir yürek.. Abilene ile yaprak gibi oradan oraya sürükleneceksiniz.. Hikayenin sonu mu? Biraz kırık dökük, eksik ama mutlu..

Güzel bir kitap sitesinin(@okuoku1 )kampanyası sonucu aldığım bir kitap. Kitabı okumadan önce sosyal kitap paylaşımlarındaki yorumlara bakarım her zaman, hele de ilk kez okuyacağım bir yazarın kitabı ise. Nitekim bu kitap ile ilgili okuduğum yorumlar biraz hevesimi kırdı isteksiz okumaya başladım. Ancak hiç de okunması zor bir kitap olmadığını, aksine akıcı ve merak uyandıran anlatımıyla ilgimi çekti. 12 yaşında babası tarafından bir kasabaya gönderilen Abilene, kasabada yaşadıkça babasının geçmişine ait gizemli ve heyecan dolu maceraların hikayelerini adeta yaşarcasına dinler ve öğrenir. Kasabalılar onu tıpkı zamanında babasını nasıl sahiplendilerse, Abilene 'ı de memnuniyetle oldular. Hiç de pişman olmadım, iyi ki okumuşum

Öncelikle kitap arka kapak tanıtımında olduğu gibi gözyaşları içinde filan okutmuyor kendini, aksine yüzümde bir tebessümle okudum. Başlarda basit bir kitap okuduğum düşüncesine sahiptim, ama sayfalar ilerledikçe kitabı elimden bırakamaz oldum. Ana bir konu etrafında giden kitapta, yan olaylar da beni tatmin edecek kadar mevcuttu. Hatta ana hikâye çözüme kavuştuktan sonra, bir de şöyle bir detay vardı, o ne acaba diye düşünürken buldum kendimi. Bu arada yüzümde tebessümle okudum dedim de sürekli değil elbet, burukluk hissedip üzüldüğüm kısımlar da oldu. Kitabı sevmiş ve zevkle okumuştum. Tavsiye ederim. Herkese iyi okumalar...

Yarım bıraktığım bir kitap fakat beni kendinede çekmiyor değil almış olduğu ödüller ve beğenilen olmuş olması sanırım beni kendine çekiyor okumak istediğim bir kitap en yakın zamanda başlayacağım Babamı Beklerken Clare Vanderpool