Doğan Hızlan

Kitap okuma saatindeyiz..ve kendi sınıf kitaplığımızda bu kitabı buldum..artık okulumuzda daha seri ve düzenli olarak kitap okuma saatleri düzenlenecek..şimdi öğretmen masasının sağındaki küçük pencereden içeri dolan günışığında kitabı okumaya ve hayal kurmaya başlıyorum..ilk hikâye sait faik'ten..devamı ise dolu dolu..

"Sen gelirken ağlamıştın,

Orası için.

Bil,gidersen de ağlayacaksın,

Burası için.."(28.SYF)


"Farkında mısın,

Değilsin kendi bahçende.

Kendinden değil,

Kendini bu kendin sanışın."(32.SYF)

Bütün renklerin aynı hızla kirlendiğini söyleyen "Yalnızlık paylaşılmaz.. Paylaşılsa  yalnızlık olmaz." diyerek devleşen, kelimeleriyle insanı kendine hayran bırakan güzel yürekli şair Özdemir Asaf.

Özdemir Asaf'ı her ne kadar tanıdığımı sansam da, O'nu ne kadar az tanıdığımı bu kitap sayesinde öğrendim.

Usta şair adeta şiirlerinde kelime oyunu yapıyor. Aynı kelimeyi birkaç kez değişik anlamlarda kullanarak insanı şaşırtıyor. Özdemir Asaf'ın şiirlerini anlamak için bir kez değil, birkaç kez okumak gerekiyormuş, onu anladım. Şiirleriyle adeta okuyana beyin jimnastiği yaptırıyor. (Noktasız)

Kök ve ekleri olduğu gibi değil de, olması gerektiği gibi yazmış. (Bir Tüy - Boş - Yarış) Bir çok şiirinde bir kelimeye bin anlam yüklemiş. Tıpkı "Ultra" şiirinde belirttiği gibi.

Doğan Hızlan'ın dediği gibi şiiri en aza indirmeye çalışmış. Bazı şiirleri öyleki iki dizeyle son bulmuş (Kolsuzun). Sanki kelimeleri elinden geldiğince az kullanarak israf etmemeye çalışmış gibi. Bazen de aynı kelimeyi sürekli kullanarak, kelimenin tadını çıkarmış gibi. (Bir Kadın Gördüm, Bilseydi Eğer)

Onu erken yaşta kaybetmemiz gerçekten çok üzücü. Edebiyatımıza kimbilir ne şahane şiirler kazandıracaktı.

Not: Şiirlerini anlatırken örnek vermemek olmazdı. O'nu ancak şiirlerini okuyarak anlayabiliriz. O'nu anlatırken kendimi çok yetersiz hissettim. Umarım anlatabilmişimdir.

Türkiye'de İstanbul ne ise, 
İstanbul'da gece ne ise,
Gecede yürümek ne ise,
Yürürken düşünmek ne ise, 
Seni unutamamacasına düşünmek ne ise, 
Unutamamanın anlamı ne ise, 
Seni sevmek ne ise, 
Saklayayım, yok söyleyeyim derken 
Birden aşka düşmek ne ise. 
Her neyse.

Özdemir Asaf - Lavinia

Sana gitme demeyeceğim.
Üşüyorsun ceketimi al.
Günün en güzel saatleri bunlar.
Yanımda kal.

Sana gitme demeyeceğim.
Gene de sen bilirsin.
Yalanlar istiyorsan yalanlar söyleyeyim, 
İncinirsin.

Sana gitme demeyeceğim, 
Ama gitme, Lavinia.
Adını gizleyeceğim
Sen de bilme, Lavinia.

Türk Dili ve Edebiyatı bölümünü okumam vesilesi ile şiire ilgim epeyce arttı.
Özdemir Asaf bana şiiri sevdiren bir şairdir;çünkü ilk onun şiirleri ile başladım.
Özdemir Asaf ruhuma en yakın şairlendir diyebilirim.
Hani okudukça yüreğine dokunur ya ,kendinden bir parça bulursun...
İşte şiirlerini sevme nedenim bu yüzdendir.
Aşkı,sevgiyi,yalnızlığı en güzel şekilde işler.
Öyle çok uzun şiirleri yok.Genelde ikilik,dörtlük şeklinde.Az sözle çok şey anlatmak budur diyebiliriz.Bana böylesi güzel duygular hissettiren bir kitap.
Ve son olarak bilmeyenler için Özdemir Asaf’ın yüzünüzde tebessüm uyandıracak kısa hikayesini aktarmak istiyorum.

Bir gün Özdemir Asaf matbaadan çıkıp Karaköy’e gitmek için bindiği taksinin şoförü sorar:
“Neğeye biğadeğ?” Meğer şoför de Özdemir Asaf gibi R’leri söyleyemezmiş. Utancından “Kağaköy” diyemez, “Eminönü” der. Eminönü’nden iner.Oradan Karaköy’e kadar yürür.

SENSİZ
Sensiz de denizi seyredebiliyorum.
Hem dalgaların dili seninkinden açık.
Ne kadar hatırlatsan kendini boş.
Sensiz de seni sevebiliyorum.

Özdemir Asaf sen ne kadar naif bir adamsın...
Benim en sevdiğim iki şairden biridir. Ve ben her şiirlerini okuduğunda o kadar duygulanırım ki... Kitabın kapağı, tasarımı, rengi çok güzel. Şiirler de güzel derlenmiş. Özdemir Asaf denince akla ilk gelen şiirler var içersinde. Tavsiye ederim

Kütüphane de bulup okumaya karar vermiştim. Edebiyatımızın birbirinden güzel birbirinden değerli yazarlarından seçme öykülerle dolu bir eser. İyi okumalar. Var olun.