Karşındaki cam gibi kırılganken sen demir gibi sağlam, karşısındaki duvar gibi gizemliyken sen cam gibi şeffaf olmalıydın. Karşındaki ölüm kadar gelişi belirsiz görünürken sen gündüzün gelişi kadar beklenilmeliydin, gelişi belirli olmalıydın. Daha da ileri gidersek, sevdiklerin için her zaman bir ağaç gövdesi kadar güvenilir olmalıydın. böyle kalabilmek, olabilmek hem çok kolay hem de çok zordu.