En Eski Gentry Lee Sözleri ve Alıntıları
En Eski Gentry Lee sözleri ve alıntılarını, en eski Gentry Lee kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Nicole hâlâ uzayın siyahlığında birkaç yıldız seçebiliyordu
Benim ölümümle bu sahnede hiçbir şey değişmeyecek
diye düşündü Nicole, sadece onun ihtişamını izleyecek bir çift göz eksilecek
Ve ne anlama geldiğine şaşmak için bilinç düzeyine yükseltilmiş bir bölük kimyasal azalacak"
"Platformun üstündeyken, ölümün sadece düşünmenin ve farkında olmanın değil," dedi, "aynı zamanda hissetmenin de sonu olduğunu fark ettim... Bilmiyorum bu bana neden daha önce böyle apaçık görünmemişti."
"Eğer sevmiş olduklarımızdan fazla yaşarsak, o sevginin anılacak kısımlarını yeniden yaşamak, neden tamamiyle hoşa giden bir mutluluk kaynağı olmasın?"
Başka bir yoğun ağrı dalgası eski bir şiirin Latince ilk satırının hızlı bir anısıyla birlikte geldi. "Timor mortis conturbat me..." Ama ben korkmayacağım, çünkü anlıyorum.
Fakat, buradaki varlığımızı saran muazzam belirsizlikle karşılaşan gerginliğimin en derin noktasında bile, gerçekten Simone’un burada yaşamı paylaşmak için benimle birlikte olmamasını istemedim. Hayır, biz, adına yaşam dediğimiz bilinçli olma mucizesini paylaşan, birbirine ebeveyn ve çocuk gibi en derin bağlarla bağlı iki yolcuyuz.
Bir noktada Richard gülümsedi ve belirsiz bir ifadeyle, “Aslında Dünya’da olanlardan pek çarpıcı bir farklılığı yok,” dedi. Michael ve ben, ne demek istediği hakkında onu sıkıştırdığımız zaman, Richard elini mühim değil anlamında sallayarak dalgın bir şekilde, ‘‘Yuvamız olan gezegende bile,” dedi, “bilgimiz kesinlikle sınırlıdır. Gerçeği aramak her zaman düş kırıklığı yaratan bir deneyimdir.”
Temel ihtiyaçlarımız var: yiyecek, su, barınak, giyecek, sağlık, arkadaşlık ve elbette sevgi. Sevgi Dünya’da da, Rama’da da, her insan için mutluluğun en önemli unsuru. Eğer Simone ve Katie geride bıraktığımız dünyadan sadece sevgiyi öğrenebilseler, yeterli olacak.
Bir defasında, Düğüm'de, Kartal'a "Biz insanların öyle bir kişilik bölünmesi yeteneğimiz vardır ki," dediğini hatırlıyordu. "Bazan, ortada hoşlanma ve acıma söz konusuysa, gerçekten neredeyse bir melek oluruz. Fakat çoğu zaman, aç gözlülüğümüz ve bencilliğimiz, niteliklerimizi bastırır ve o zaman evrimleştiğimiz en temel yaratıklardan ayırt edilemeyiz.
"Ne demek istiyorsun?" diye sordu Kartal.
"Hangi noktada Nicole des Jardins Wakefıeld olmaktan çıkacağım?" dedi Nicole. "Eğer kalbim, beynim, gözlerim ve kulaklarım makinelerle değiştirilirse, hâlâ Nicole müyüm? Yoksa başkası veya başka bir şey miyim?"
"Bu sorunun konuyla ilgisi yok," dedi Kartal. "Sen bir doktorsun, Nicole. Beyninin fonksiyonlarını değiştirmek için devamlı ilaç alan şizofrenik bir vakayı düşün. Bu erkek veya kadın hâlâ eskiden olduğu kişi midir? Aynı felsefi soru, sadece bir derece farkıyla."
Anlıyorum, dedi gerçek Nicole kendine. Bu, bir insanın varabileceği en önemli yargı... yaşamın bütün anahtarı anlamaktır... Ve şimdi ölüm zamanı gelmiş olan, ölümlü bir yaratık olduğumu anlıyorum.