Esas olayım, çizim yapmaktı. Desteler dolusu karalama defteri biriktirmiştim. Hikayeler çizer ve onlara bayılırdım. Bu tek başınayken yapabileceğiniz bir şeydi.
TAM DA BENİ VE BENİM GİBİ OLAN TEK ÇOCUKLARIN HİKAYELERİNDEN OLUŞAN, TEK ÇOCUKLARIN HAYAT BOYU KARŞILAŞTIKLARI SORUNLAR, TEK ÇOCUKLARA KARŞI TOPLUMSAL OLARAK YANLIŞ TUTUMLAR VE DAHA FAZLASINI ANLATAN BU KİTAP DA BEN KENDİMİ BULDUM. OKURKEN AYNI BEN DEDİĞİM ÇOK YER OLDU. KISACASI ANNE-BABALAR VE SEVGİLİ ÖĞRETMENLER BU KİTAP TAM SİZE GÖRE.. TAVSİYEMDİR MUTLAKA OKUYUN OKUTUN..
Kitabı okurken çoğu zaman aklıma, bir Erzurum atasözü geldi: "Ölüler de sanıyor ki, diriler her gün helva yiyir." (Tabi Kurtlar Vadisi 16. Bölüm'de Çakır da öyle söylemiş.) Yani ne demek istiyorum? Tamam abicim tek çocuk olmanın belli başlı dezavantajları vardır ama bu demek değildir ki kardeşi olanlar üst insan, ideal insan. Kitapta tek
Tek çocuk olmak,fiziksel ve duygusal tepkilerinin sebepleri ve daha nicesi anlatılmakta.Örnekli ve bol araştırma yapılmış olması ile başarılı bir kitap olduğu ve faydalı bir kitap olmuş.İyi okumalar.
Tek Çocuk SendromuJilly Pitkeathley · Yakamoz Yayıncılık · 201577 okunma