Şimdi yine orada dikiliyordum; sırılsıklamdım ve kalbim yaralıydı. BİR ZAMANLAR DÜNYADAN ÇOK KORKUYORDUM. Şimdi acı çekiyor olsam da korkum geçmiş ,yerini gerçek ve doğru bir benlik duygusuna bırakmıştı. Ayaklarım yere basıyordu artık. YÜREĞİM ACIYORDU AMA BUNUN ÜSTESİNDEN GELECEK VE DAHA DA GÜÇLENECEKTİM. NE İSTEDİĞİMİ BİLİYORDUM. NE YAPMAK ZORUNDA OLDUĞUMU BİLİYORDUM.