Onur Gökşen'i bilmesem, gördüğümde 3.sınıf saçma bir kişisel gelişim kitabı sanacağım bir kapak tasarımı ile açılışı yapalım. Velev ki hiç de ismi ve kapağı gibi değil kitap. Bildiğimiz Onur Gökşen mizahı dozaj olarak aynı şekilde, hayatına kızı girdiği andan itibaren yaşadıklarını yazmasıyla devam ediyor. Tatlı, komik ve samimi bir kitap. Aslında çocuk büyütürken herkesin yaşadığı travmatik durumları mantık çerçevesinde baktığımızda nasıl gözüktüğünü anlatmış. Sadece bir anı kitabı da değil üstelik, ülkedeki çocuk yetiştirme vaziyetlerine de eleştiriler getirmiş. Onur Gökşen ismini görmeseydim muhakkak bu kitabı okumazdım, ancak okusaydım da düşüncem değişmezdi. Sevdim. Tavsiye ederim. Tabii önceki kitaplarından başlayın ki kalemine alışın biraz.
