Ama burası ekonomik bir hemofili şehri. Kira, ipotek, aylık otobus kartı, benzin, elektrik, eğlence ve yemek parayla; nefes almak bile. Bağımsız bir şekilde geçinip gidebilen yalnızca birkaç sanatçı tanıyorsun. Burada işler böyle yürüyor: Yazarlar ders veriyor veya gazatecilik yapıyor, ressamlar belediyeden iş alıyor, ses mühendisleri reklamcılık yapıyor, aktristler fıçıdan bira dolduruyor ve kötü bir resepsiyonist oluyorlar.