Steven Callahan Sözleri ve Alıntıları
Steven Callahan sözleri ve alıntılarını, Steven Callahan kitap alıntılarını, Steven Callahan en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Sinirler Cascavlak
Kendimi son derece korumasız hissediyorum.Artık hiçbir alternatifim kalmadı,gidebileceğim hiçbir yer yok,ikinci şansım filan yok.Hem zihinsel,hem de bedensel olarak,sinirlerimin üzerini örten,koruyan ne varsa hepsi birden sıyrılmış ve sinirlerim cascavlak açıkta kalmış gibi hissediyorum.
Kafamın gerisindeki küçük bir ses, bana her günün bir hak değil, bir hediye olduğunu hatırlatıyor. Artık biliyorum ki iyi beslenmek, acı çekmemek, dostların ve sevdiklerinle beraber olmak, çoğu zaman acımasız olan bu dünyada ancak pek az kişinin tadını çıkarttığı bir ayrıcalık.
belki anlaşılmayı bekliyorlardır.
Bu balıklar çok alçak gönüllü. Hiçbir şey demeden yüzmeye devam ediyorlar.
Farklı bir bakış açısı için kendinizi başka bir şahıs gibi düşünür ve olumlu yönlendirmeye çalışırsınız.
Mucizeler belki de konuşuyorlardır.
Bu hayatta ne yapmamız gerekiyorsa ve doğa ne yapmamıza izin veriyorsa onu yaparız.Ama yine de bazen hayatın dokusu o kadar mükemmel bir desen oluşturuyor ki.Benim mucizeye ihtiyacım vardı ve de balıklarım bunu bana verdi.Bunu ve daha fazlasını.Mucizelerin yüzebileceğini,uçabileceğini,yürüyebileceğini,yağmur olup yapabileceğini ve etrafımda yuvarlanıp gidebileceğini gösterdiler.
Artık her şeyden şüphe ediyorum. Pozisyonumdan, duygularımdan ve hatta kendi hayatımdan bile.
Bu cinayetinin bedelini ödeyeceksin ey insanoğlu.
Benim düşünce tarzıma göre hayatta kalışım bir bakıma beceriksizlikti.Bir türlü kendimi bırakıp ölemedim,çünkü korkularım,başarısızlıkalarım ve de habire bir şeyleri telafi etme ihtiyacım beni götürdü durdu.Cesaretimi gerçek anlamda topladığım da fark ettiğim tek şey, hayatımın zavallı yıllarına bir anlam vermek için bir şeyler yapma ihtiyacım idi.
Tanrıyı düşünüyorum.Ona inanıyor muyum?
Gerçi insana benzeyen süper bir varlık imajını nedense kabullenemiyorum ama olayların mucizevi ve tanrısal bir düzeni olduğuna inanıyorum.Varoluş,doğa, kainat gibi. Gerçek anlamda nasıl çalıştığını bilmiyorum. Bu konuda ancak varsayımlar da bulunabilirim ve beni de içerdiğini umarım.
Şunu fark ettim ki,Adrift insanoğlundaki en evrensel damara dokundu:hayatta kalma mücadelesine.Bunu hepimiz,her gün öyle ya da böyle yapıyoruz ve aslında hepimizin,hayatımızda en azından bir kez, olsun,zorlu bir sınavdan geçmemiz gerekiyor.
Şimdi bekleme,dinleme,düşünme,plan yapma ve korkma zamanı.
Deniz tüm insanlığın önemsizliğini öyle güzel vurguluyor k”!..
Onun içinden atmak istediği bir öfkesi yoktur.Uzatmak istediği nazik bir eli de yoktur.O sadece oradadır,uçsuz bucaksız,güçlü ve umursamaz.Onun bu kayıtsızlığı ya da benim ona göre ne denli önemsiz oluşum bana koymuyor.Aksine benim yelkeni sevmemin esas nedenlerindendir biri bu.Çünkü deniz,benim kendi küçük varlığımın ve de tüm insanlığın önemsizliğini öyle güzel vurguluyor k”!..
Hiçbir yaşamın düşüncesizce ya da kıymetini bilmeksizin tüketilmemesi gerektiğini hatırla(t)ma ihtiyacı duyuyorum.
Doğada israf diye bir şey yok.
Mutlu olmak için bir sebebim olmayalı o kadar uzun zaman geçti ki,tam olarak nasıl davranacağımı bilemiyorum.