Babamın gölgesinde, hayal kurmak bile olanaksızdı. Olduğum yerde küçülerek, âdeta kendi bedenimde kaybolurdum bazen. İşte o anlarda, babamın öldüğünü düşünmeyi birkaç kez başardığımı Arif'e bile söyleyemedim.
Yakılmayacağını bilir yakanlar; yakılacağını sanır yakmayanlar. Yine yakan yakmaya devam eder, 1 olur, 2 olur... Yangınların çetelesini kim tutar bu şehirde? Bir yürek yangını, kaça gider hayat yangınına karşı? Kaç kömür, kaç odun eder?