Tunay Bozyiğit İletileri
Tunay Bozyiğit iletilerini, Tunay Bozyiğit okur görüşlerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.İlkay Akkaya-Hadi Git
tamamlanmış yalnızlık olur ömrüm
gidersen temelli susarım gülüm
içim acır, ürperirim ormanlarca
en ağır yara olursun yüreğimde
yıldızların en uzağı gibi susarım
yangınlar başlar sustuğum yerimden
içim acır, ürperirim ormanlarca
en ağır yara olursun yüreğimde
en sağır yara kalırsın Seyduna'da
Tunay Bozyiğit
youtu.be/mJukgV41DJQ?si=...
“İntihar ediyorsun belki rüyalarında
Belki de biri öldürüyor seni sıkarak avuçlarında
Korkuyorsun, korkuyorsun ölümden de yaşamaktan da
Olmuyor ikisi de
Ne yaşam beliriyor yüzünde
Ne ölüm alıp başını gidiyor sessizce
Her gün biraz daha ölerek yaşıyorsun
Her gün yaşayarak biraz daha ölüyorsun
Her gün biraz daha
Keşke yapabileceğin bir şey olsa
Bir şey olsa seninle ölmek dışında.”
Tunay Bozyiğit
Sen hiç mi bahar görmedin?
Sende yeryüzüdür gövde bulan
Ey suların sonsuzluğu!
Bakışlarım demir atsın gözlerinin limanına,
Fırtınalar yorgunu yüreğim sana...
Bütün sabahlarım sesinde ağarsın,
Keder tırmanmasın yüzüme bir daha sarmaşık gibi...
Öpüşlerin damlasın çöl dudaklarıma.
Biliyorum, yüreğin durgun sudur dindiğim,
Korku kıyılarımı sildiğim...
Sana geldim!
Sustum ve
Bir el ne ister hoca, başka ne ?
Çatısı niye çöker bir yüreğin?
Tunay Bozyiğit
Her gün biraz daha ölerek yaşıyorsun
Her gün yaşayarak biraz daha ölüyorsun
Tunay Bozyiğit
Bahar gibi inse de dallarımıza sevda
çatlayıp açsa da ağzından
yürek denen çiçeğimiz
yine de kararırız zeytin gibi
kavrulur cekirdeğimiz...
Tunay Bozyiğit
Sularımız sızıp karışıyor ay karanlıkta ,
Ve çırılçıplak bir ırmağa dönüşüyoruz yatağımızda ...
Apansız pencerende gülümsüyor güneş ne güzel.
Tunay Bozyiğit
Yitik öyküdür, tarihten iki ayrı coğrafyaya damlayan,iki yürekte durmadan kanayan…. seyduna ile şahrud
Yüreklerin akarken bıraktığı izi birbirlerinin gözlerinde aradılar, yoktu
İki iklim farklıydılar…
Tunay Bozyiğit
Bazen gitmek gerek
Bazen gitmek gerek
Sen yaşama dair her halimsin.
Yaralarım kanını yutup tıkanıyor acılarına.
Ha dudakların bir de nihavet makamı ozana,
Öpünce yüreğinin fırtınalı müziği diniyor.
Göz kenarındaki portelere kuşca notalar diziliyor,
hepsi sol anahtarla başlayan solundan.
Ezgilerin dudağından doğuruyorum kendimi sana.
Ve yitmek yitirmek istiyorum kendimi sende,
Kendimden bile gitmek bazen...
Tunay Bozyiğit