Ölülere ne gökyüzünün mavisinden?
Açık hava, öten kuş, yemyeşil kır...
El etek çekmişler bir kere hepsinden, Gözlerini kör etmişler, kulaklarını sağır.
Bir yer düşünüyorum, yemyeşil.
Bilmem, neresinde yurdun.
Bir ev günlük güneşlik.
Çiçekler içinde memnun
Bahçe kapısına varmadan daha.
Baygın kokusu ıhlamurun.
Gölgesinde bir sıra, der gibi:
- Oturun!