En Eski Abdullah Uçman Sözleri ve Alıntıları
En Eski Abdullah Uçman sözleri ve alıntılarını, en eski Abdullah Uçman kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Hiç anılmaz olmuş atalar adı,
Beşikte bırakmış ana evladı,
Kırılmış yetimin kolu kanadı
Zulüm pençesinden aman kalmamış.
Gülleri soldurmuş elem yaşları,
Karalar bürümüş yaslı başları;
Köyleri kuşatmış mezar taşları
Sesime ses verir bir can kalmamış.
Hüsnünle bu kadar niçin öğündün
Bir yanar ateştin, sinemde söndün
Ahd ü peyman ettin sözünden döndün
O da bir hevesmiş, tez geldi geçti!
Uçun kuşkar uçun! Doğduğum yere
Şimdi dağlarında mor sünbül vardır.
Ormanlar koynunda, bir serin dere
Dikenler içinde sarı gül vardır.
Yerini kaybettim mezar taşımın
İzini şaşırdım can yoldaşımın
Beni şair etti ağır başımın
Bitip tükenmeyen derd ü belası.
Göz yaşların döküldüğü yerde güller açılmış.