Yorgun uyandığım o perşembe sabahında, karşı konulmaz bir duygunun kollarına kendimi bırakmayı her şeyden çok arzuladım. Yorgun bedenimi saracak bir çift kol, bu acımasız dünya harmanında kalbime merhem olacaktı. Başımı yaslayabileceğim bir omuz, ruhumu dinlendirecek sıcak bir ses ve kalbimi sarmalayacak bir sevgi hevesi, yüreğimi titretiyordu.