Gerçekten açlık, insanoğlunu birbirine düşman ediyor. Aç insanda sevgi, erdem, adalet duygusu kalmıyor. Bütün bencillikler yüze çıkıyor. Kuşkularımız gerçek oluyor. Üvey annemizin kendi çocuklarına gizliden bir şeyler yedirdiğini görünce, kimsesizliğin acısı içimize işliyor.