Mən birinciliyi sevmirəm. Çünki mən "Bir"i sevmirəm. Axı "Bir" özündən başqa heç nəyə yaşamaq hüququ vermir. "Bir"də eqoizm gizlənib. O, bizi saymır. İnsan da Bir olar?! Bir olar Allah. Birincilik arzusunun kütləviləşdiyi, bayağılaşdığı, şitləşdiyi bir dövrdə və yerdə mən belə bir ötüşməyə qoşulmuram. Bu da mənim qürurumdur.
Əgər allahı bu qaydadan kənarda istisna kimi saxlayırıqsa , yəni "allah səbəbsiz mövcud ola bilər " deyiriksə, onda nə üçün bu dünyanın özünü də istisna etməyək və "elə dünya da səbəbsiz mövcud ola bilər" deyə bilməyək?
İnsanlıq- azadlıq kimi dini, siyasi, milli ağalarımız üçün qorxuludur, çünki o, bu halı ilə qeyri-müəyyəndir, gözlənilməzdir, idarəolunmazdır, amma milli mentalitetlə, milli əxlaqi dəyərlərlə proqramlaşdırılmış azərbaycanlı artıq sirk heyvanıdır