Ahmet Ferit Gönderileri
Ahmet Ferit kitaplarını, Ahmet Ferit sözleri ve alıntılarını, Ahmet Ferit yazarlarını, Ahmet Ferit yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
İnsanlar ölüyordu
Biz yaşam savaşı veriyorduk.
Bu köhne, kimliksiz sokaklarda.
Yağmur her gün yağıyordu.
Ellerimize
Yüzümüze.
Çatlamış kaldırımları
Eli silahlı.
Kara gözlüklü insanları
ve boğucu kalabalığıyla
bu kent
ağlatıyordu bizleri.
Bu kentte insanlar ölüyordu
Sessiz ve
Birbirinden habersiz.
Sayfa 78Kitabı okudu
Ne bitmez gece bu böyle,
sağa dönüyorum.
Sola dönüyorum.
Olmuyor.
Saatler akmıyor,
sanki damlıyor.
Sokak lambalarını seyrediyorum.
Sayfa 76Kitabı okudu
Ne yazık!
Mevsimlerimiz sonbahar
Ve kış dolu.
Avuçlarımıza kar yağıyor.
Ölüyoruz.
Düşlerimiz arkamızda,
Mavi düşüncelerimizle.
Sayfa 77Kitabı okudu
Oysa, güzel günlerdi,
Düşlerimizdeki beyaz günler.
Bir çıkmazın içinde kavruluyoruz.
Bu yiğit sevdamız bile yetmiyor,
Ayakta tutmaya bizi.
Yorgunuz.
Sekiz yaşındaki kızımız değil mi,
Bir de sevdamız bizi bağlayan
hayata.
Ama yokluk,
Açlık.
Ve yoksulluk.
Ki güçlü durdu karşımızda.
Olsun gülüm.
Şimdi varolma zamanıdır,
Zorluğa inat.
Direncimiz kaybolmadı henüz,
Yaşama zamanıdır.
Yorgun düşüncelerden sıyrılıp,
Onsekiz yaşında taze düşlere,
Sarılma zamanıdır.
Sayfa 74Kitabı okudu
Hileymiş, yalanmış bu bana gelmez.
Yetim hakkı yiyenlerden değilim.
Alnım açık, yüzüm hiç yere gelmez.
Halkı halk olarak bilenlerdenim.
Sana da değmez sanma, bu sözlerim.
Ben boşuna konuşandan değilim.
Bir gün yakana yapışırsa ellerim.
Tuttuğunu bırakandan değilim.
Ben vatandaş Ahmet'im, gülemem,
mevki makam bilenlerden değilim,
istesem de haram lokma yiyemem.
Halka yalan söyleyenden değilim.
Sayfa 73Kitabı okudu
Benim hüznümse dağları aşmış.
Bu deli gönül yollara öfkeli.
Kör siyasetçi,
Topal sanatçı,
Sağır avukat
Ve onlara baston görevi yapan
Şairler, yazarlar.
Daha ne deyim dostlar!
Her gün bölünen halimize
Üzülüyor,
Üzülerek gülümsüyorum.
Sayfa 71Kitabı okudu
Kör topal yürüyen,
Yürürken gerileyen
gerilerken bölünen,
Halimize gülüyorum.
Sayfa 71Kitabı okudu
Bir ben kalırım bu
Köhne evde,
Bir yalnızlığım.
Sayfa 70Kitabı okudu
Kum taneleri dolar ömrümün,
En güzel baharına.
Hayalin karşımda görünür,
Hüzünlenirim.
Bağırmam.
Gözyaşlarını sessizce dökülür,
Kirpiklerimin arasından.
Susarım.
Korkutmam penceremdeki kuşları, Akvaryumdaki balıklarımla konuşurum.
Soğuk kar yağar gönlümün,
En sıcak sevgisine.
Hayalinde kaybolur,
Üşürüm.
Sayfa 70Kitabı okudu
Demek artık sustun
Konuşmayacaksın.
Sesin bir daha boşlukta,
Kulaklarımızda yankılanmayacak
Öyle mi?
Bir daha şarkı söylemeyecek,
Bir daha gülmeyecek misin ?
Kendini kapatıp kafeslere,
Sayfa 69Kitabı okudu
Çevreyi dinlediler.
Pisliğin ve yaşamın
Küf tutmuş kokusunu duydular.
İğrendiler.
Sayfa 68Kitabı okudu
Ben seni unuttum.
Ayak izlerini sildim yüreğimden.
Şimdi bir başka bakıyorum dünyaya.
Bir başka gülüyorum,
seni çoktan unuttum.
Sayfa 67Kitabı okudu
Ve şiirler kaldı geriye.
Elveda bile diyemeden.
Sayfa 66Kitabı okudu