İnsan arkasında parçasını nasıl bırakabilir ki? Ölüm gidene mi zordu? Kalana mı?
Bence kalana zordu ölüm. O yüzden arkamda bırakacağım insanları düşündükçe kahroluyordum.
Dili aşırı derece basit..
Olay örgüsü iyi..
Sonundaki bağlamayı çok beğendim
Sonrasında yazarı arastırdım ama bulamadım sosyal medya kullanmıyor
2. De okunabılır.
"Ben kim miyim? Ben yüreğindeki sevgiyim... Sana vaat edilen huzurum... Senin için, seni mutlu etmek için yaratılanım... Sana inanan, güvenen, her şeyiyle ait olanım... Kabul etsem de etmesen de kalbindeki ufacık yere razı olanım...
Hiç adını koymadın bu ilişkinin, bu yüzdendi piç gibi hissetmelerim..."
Kitabı belki de herşeyiyle özetlemiş bu cümleler. Zordur sizi kendi istediği gibi seven bir insanla olmak. Sadece kendi istediği zamanı size ayırmasını beklemek. Aramasını, yazmasını, gelmesini, kısacası herşeyiyle onu beklemek. Onu özlemek aramadığınız zaman asla aramadığı, siz plan yapmadığınız zaman asla yapmadığı ve hep boşlukta geçen günler. Ama hep düşünmek. Düşünmek. Sabah onu düşünerek uyanmak. Gece yatarken onu düşünerek uyumak. Gün içinde düşünmek. Mesajlarınıza cevap vermediğinde acı çekmek. Zordur tüm bunları yaşamak aşıksanız birine.
2 günde bitirdim kitabı. Tüm bunları öyle güzel anlatmış ki. Ve bunlardan daha yoğun acıları. Ben çok beğendim. Kitabın yarısında başka bir hikayeye geçiyor sanki. Sonra birleşiyor hikayeler. Okuyun.
Bazı kitaplar bittikten sonra kolay kolay kendime gelemiyorum. Bu da o kitaplardan biri oldu. İlk kitabı da çok güzeldi. Bu ikinci kitabı. 1 saat önce başladım okumaya ve öyle sürükledi ki şimdi bitti. Saat 04.00 e geliyor neredeyse. Uykum gelse bile merakla okundu bitti.
Çünkü tüm acılar vücudunuza işliyor. Okumanızı tavsiye ederim. Tabi ki önce birinciyi okuyun..