küçüğüm
ciğer param
yürek alazim
kolların ince
koların kısa
yetmiyor
kollarıma atlayıp
boynuma sarılmaya
hem yetse
kaç yazar
arada
kilometrelerce yol
nizamiye kapıları
polisi, askeri, gardiyanı
tozu alınabilirdi yıldızlarımızın
belki de hayata seyirci kaldığımızda sıcaklığımıza uzak kaldık
ne kadar çabuk
yitirdik, tükendik, döküldük
sen kalkıp gittin ya
boşluğun bana kaldı