Dünyada sürekli sevinç veya sürekli keder yoktu. Herhalde bunun için halk "Allah fakir kulunu sevindirmek istediği zaman eşeğini kaybettirir ve buldurur.Boylece sevinmiş olur." diyordu.
İslam adına kimse bir şey bilmiyordu.Taa son kıyamete kadar.Sanki bu
savaş,bize İslam dersi vermeye geldi.Kafamıza vura vura Sırp ve
Hırvatlar,bize kendilerinden olmadığımızı,olamayacağımızı üç senedir
anlatıyorlar.Hiç bir ders böylesine pahalı alınmamıştır.